- Jeśli tylko mogę coś wtrącić, przepraszam Cię bardzo

- No nie! Nie przerywaj, nie będziesz musiał przepraszać
Na pewno znasz taką sytuację- większość ludzi od czasu do czasu wchodzi rozmówcy w słowo, może nawet Tobie się.
Zjawisko jest tak samo irytujące jak powszechne.
Powodów rozwinięcia tego nawyku może być dużo- przyzwyczajenia z domu, temperament, kultura, w jakiej ktoś pracuje aż po chęć udowadniania swojej wyższości. Niby nic wielkiego.
Jednak, gdy robisz to często, może to zagrozić Twoim relacjom, a w konsekwencji i karierze. A paradoksalnie- choć walczysz o miejsce na scenie- przestajesz być wysłuchany. Bo jak wjedziesz komuś w pół zdania, to gwarantuję Ci, że ta osoba się na Ciebie wkurza, a nie słucha Cię z zainteresowaniem.
Ten odcinek jest dla mnie nieco trudny, bo to nawyk, z którym ja walczę. Kiedy jestem rozentuzjazmowana nie umiem się powstrzymać przed wtrąceniem słowa. Pracuję nad tym. Zazwyczaj wycofuję się wtedy przepraszając, ale już gubi się płynność rozmowy i sama na siebie jestem zła. Postanowiłam więc, że opowiem Wam czego się dowiedziałam szukając informacji jak nie przerywać, ale też jak nie pozwolić, żeby Tobie przerywano 😉

• Nie lubię tych small talków. Są takie naciągane, powierzchowne i na siłę.
• Nienawidzę mówić o dobie, to dlatego jestem taka słaba w te small talki.
• Mam przygotowany elewator pitch więc w każdej sytuacji powiem coś odpowiednego.

Co łączy te wypowiedzi? Wszystkie trzy to mity
Tak, small talk pozostaje w nieco powierzchownej warstwie, ale to w końcu wstępniak, wiec jaki ma być. Jego zadaniem jest stworzenie miłej atmosfery, pokazanie otwartości na dalszą rozmowę i poszukanie wspólnej płaszczyzny, na której możecie się dogadać. \
Nie, small talk nie jest o opowiadaniu o sobie, ale bardziej o słuchaniu. Jesteśmy bombardowani wiadomościami, memami, filmikami i ciekawostkami. Zainteresowanie okazane przed drugą osobę jest miłą odmianą.
Nie (a nawet bardzo nie), poza rozmową kwalifikacyjną, Twoja przemowa windowa nie jest tym, czego ludzie pragną usłyszeć.
Dlaczego small talk jest ważny, jak rozpocząć pogawędkę, jak uniknąć najczęstszych pułapek i jak zakończyć rozmowę z wdziękiem- w tym odcinku

Masz do zrobienia ważny projekt, albo rozwiązać skomplikowany problem.
Co przyniesie lepsze efekty?
a. Badasz kto się na tym zna i zapraszasz grupę roboczą do wspólnej pracy
b. Siadasz i robisz- w końcu tobie to powierzyli, a jak zaczniesz robić warsztaty i tak niewiele z nich wyniknie, a tylko stracisz cenny czas.
Jeśli wybierasz pierszą opcję- masz rację! Badanie (Uniwersytet w Hamburgu) mówi, że im masz więcej indywidualnych wkładów lepszej jakości tym efekt końcowy lepszy więc im bardziej różnorodny warsztat tym lepiej Gdzie jest haczyk? Wspólna praca tych ekspertów musi być dobrze poprowadzona. Bo ludziom nie zawsze się chce i nie zawsze umieją pracować na spotkaniach roboczych. Więc jeśli zrobisz warsztaty, które nie przyniosą żadnych efektów, to będzie to katastrofa Odcinek opowiada o tym, dlaczego praca na spotkaniach roboczych tak często idzie opornie i jak rozwinąć potencjał grupy

• Dobrym mówcą trzeba się urodzić, tego się nie da nauczyć.
• Trzeba wykuć przemówienie na pamięć, bo czytanie ze slajdów to amatorka
• Musisz policzyć 3 minuty na jeden slajd
• Wyobraź sobie, ze na widowni siedzi Twój przyjaciel i mów do niego, to się nie będziesz denerwować
• Wystąpienie koniecznie musisz zacząć od żartu.

Znasz takie „prawdy” o wystąpieniach? Prezentacje i przemówienia publiczne to temat polaryzujący- jedni to kochają inni nienawidzą, wielu stresuje. Wokół tematu narosło sporo mitów, także szkodliwych, bo tylko zwiększają presję na samym sobie. A przecież prezentowanie- pracy, pomysłów i w ogóle własnego zdania to jedna z kluczowych kompetencji dzisiejszego świata. Bo jak inaczej kogoś do czegoś przekonać? Dlatego w ostatnim odcinku podcastu #PrezentacjeNaOwacje wcielam się w pogromcę mitów i rozprawiam się z powtarzanymi głupimi radami i prawdami objawionymi. I jeśli przy choć jednym z punktów ktoś powie – no faktycznie bez sensu, lepiej robić swoje- to ten odcinek spełnił swoje zadanie.

Jesteś na spotkaniu od ponad 40 minut, a masz wrażenie, jakby to była czwarta godzina. Za chwilę powinniście kończyć, a jesteście na statusie notatek poprzedniego tygodnia. Mało tego- prowadzącemu wydaje się to wcale nie przeszkadzać. Już nawet słuchasz, zastanawiasz się tylko czego znów dziś nie zrobisz przez przedłużające się spotkanie… Scenariusz równie przerażający, co prawdziwy. Choć pędzimy i powtarzamy, że na wszystko brakuje czasu wciąż za dużo jest spotkań, w których ramy czasowe traktowane są dość swobodnie. I niestety jest to jeden z głównych powodów, dla których ludzie tak niechętnie klikają „zaakceptuj” w kolejne zaproszenie. A czasem spotkania można zarządzać, a wręcz trzeba z szacunku do tych których się na nie zaprasza. W odcinku kilka niezawodnych sposobów, które pozwolą zacząć i skończyć spotkanie na czas realizując jego cel (spoiler: od tego celu to w ogóle trzeba zacząć).

Czasy „nie dopowiem, ale dowyglądam” się skończyły. Dziś trzeba wnieść na spotkanie ekstra wartość. Można zrobić wypasioną prezkę, ale to kosztuje wiele godzin pracy.
A można użyć niezawodnych korpo sztuczek i zalśnić na tygodniowym statusie niczym W ostatnim odcinku podcastu znajdziesz taki zestaw pewniaków. Uwaga: odcinek z przymrużeniem oka, sztuczek próbujecie na własną odpowiedzialność ;)

Co powinno się wydarzyć po dobrym spotkaniu? - minutki, dokumenty, sprawdzanie postępów.
A czego nie powinno być? Trzech kolejnych spotkań w podgrupach
Pozorne i niewinne „przegadamy to offline” jest tylko pozornym szacunkiem do czasu całej grupy. Pod osłonką respektu siedzi często niechęć do rozmawiania na forum albo zwykłe lenistwo.
Spotkania po spotkaniach są niekorzystne dla organizacji. Obniżają wydajność, prowokują powstawanie grupek i podgrupek, a przede wszystkim obniżają poczucie bezpieczeństwa w zespole.
Posłuchaj o tym:
•co tak naprawdę kryje się pod propozycją „przegadajmy to offline”
•dlaczego ludzie umawiają się na spotkania choć nie maja czasu
•jak zapobiegać odwlekaniu podejmowania decyzji
•jaki to wszystko ma związek z poczuciem bezpieczeństwa w pracy

Błędów nie popełnia tylko ten, kto nic nie robi! To nie jest wstyd. Wstyd to wiedzieć, jak robić dobrze i w tym tkwić. No ale wiadomo, że jeśli można uniknąć jakiejś wtopy to lepiej to zrobić
A momentów, w których można się potknąć jest sporo i to na każdym kroku- przy przygotowaniach, ćwiczeniach, slajdach i panowaniu nad czasem. A nawet już po zakończeniu części prezentacyjnej.
W odcinku je opisuję, ale zdradzam też jak je naprawić lub ich po prostu uniknąć. Wiadomo wszak, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Albo jak kto woli – dźwigać, a nie ścigać 😉

Ludzki mózg jest potężny i fascynujący fascynujący i ma niesamowite możliwości, ale nie jest idealny. Co więcej- jest dość leniwy i często idzie na skróty.
A przez to narażeni jesteśmy na tzw. błędy poznawcze czyli wynikające ze sposobu, w jaki nasz mózg przetwarza informacje. Zjawisko jest normalne, a w niektórych sytuacjach nawet nas ratuje – kiedy musimy natychmiast podjąć decyzję, tylko dzięki którym jesteśmy w stanie to zrobić. Czasami to dosłownie sprawa życia lub śmierci.
Jednak w sytuacjach kiedy mamy czas na analizy i jakość decyzji jest ważniejsza niż czas, takie myślenie skrótowe sprowadza nas na manowce. A ponieważ dotyczy to wszystkich, ograniczenia tzw. myślenia grupowego potęgują działania błędów poznawczych. Mówiąc wprost – wpadamy w pułapki myślowe i w grupie nakręcamy się tkwiąc w nich jeszcze bardziej.

Większość, bo 94% z managerów deklaruje, że robi spotkania 1 na 1 ze swoimi pracownikami. I dobrze! Menedżerowie, którzy często spotykają się 1:1 ze swoimi raportami, osiągają wyższe wyniki pod względem wydajności niż menedżerowie, którzy nie robią takich spotkań. Według Instytutu Gallupa – pracownicy, którzy mają okazję rozmawiać regularnie ze swoim szefem są nawet 3 razy bardziej zaangażowani.
W badaniu Hupercontaxt na pytanie „Kto odpowiada za agendę spotkania?” 49% menedżerów twierdzi, że zarówno menedżer, jak i pracownik, ale 15% życzyłoby sobie, aby pracownicy wychodzili z nieco większa inicjatywą.
I choć temat wydaje się być znanym, czy nawet intuicyjnym menadżerowie mają co do tego procesu sporo wątpliwości. 22% nie jest zadowolona z zaangażowania pracowników w przygotowanie tych spotkań, a 17% w ogóle ma wątpliwości, co do produktywności tych rozmów.
Posłuchaj:
•Jakie korzyści przynoszą takie spotkania menadżerom, a jakie pracownikom
•Jak zmotywować pracowników do przygotowanie takiego spotkanie
•Co zrobić, jeśli wypadnie Ci ważne spotkanie w tym samym czasie
•Jakie tematy podejmować
•czym musisz koniecznie poinformować pracownika, zanim się spotkacie