Stel je een nacht voor in vroeger tijden. Alles is pikkedonker, je ziet geen hand voor ogen. Wat kun je dan verlangen naar de morgen. Maar dan staat de morgen wellicht voor meer dan een nieuwe datum op de kalender.

Je hebt mensen die alle pech hebben: ze worden ziek, ze krijgen te maken met rouw en verlies, ze kunnen hun baan niet houden, noem maar op. Wat doe je dan? De psalm daagt je uit om het breder te zien. In een gemeenschap bijvoorbeeld, of in een heel volk.

Hier wordt de zegen van God gekoppeld aan kinderen, aan nageslacht. Daar dacht men in Bijbelse tijden heel anders over dan nu. Maar wat als je nu noodgedwongen kinderloos bent, wat heb je dan aan psalmen als deze?

“Hij geeft het zijn beminden in de slaap” leest een oudere (en betere) vertaling. Slaap. Daar hebben we het nog niet over gehad. Slaap is toch verloren tijd: er moet toch gewerkt worden? Genoten worden? Hoe kijken we aan naar slaap als gave van God?

Is dit een psalm over eind goed, al goed? Dat na regen altijd weer zonneschijn te zien is? Ik snap dat je dat denkt, maar hier gebeurt wat anders. Hier laat God zich kennen als Iemand die kan verrassen, kan verbazen.

We zitten midden in de pelgrimsliederen. In Jeruzalem stond de tempel, de woonplaats van God onder de mensen. Daar moest je naartoe, daar wilde je zijn. De pelgrimage stond voor het leven zelf: een gevaarlijke, eenzame reis, maar met een helder doel voor ogen.

Eben - Haezer. heel wat kerken en huizen heten zo. “Tot hier heeft de Heer ons geholpen”. Dus niet altijd? Misschien wel, maar wie achterom kijkt kan het onderzoeken, nalopen. Ben jij vroeger geholpen door God?

Wachten als slaven op het bevel van een meester? Kan dat nog in deze tijd? We zijn gewend aan eigen baas te zijn op alle terreinen in ons leven. Maar God is misschien eerder een goede meester dan een slechte slavendrijver.

De dichter is blij als zijn vrienden hem vragen om mee te gaan naar de tempel. Vergelijk dat met luidende kerkklokken of een moskee-opriep en de reacties zijn vaak anders. Meegaan naar de kerk. Waarom zou je?

Misschien één van de bekendste psalmen is deze 121’ste. De dichter ziet zijn weg versperd door hoge bergen. Waar komt zijn hulp vandaan? Verder spreekt de psalm over altijddurende bescherming. Klopt dat wel?