จิตนี้มิได้ท่องเที่ยวไปในรูป !

จิตนี้ท่องเที่ยวไปในกามสัญญา

ความทรงจำอันเนื่องด้วยรูปที่เคยเห็นเสียงที่เคยได้ยินกลิ่นรสสัมผัส

แล้วอารมณ์เหล่านั้น กามสัญญาอันเป็นที่ตั้งแห่งความสุข

อารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งความสุขมันหยิบยื่นความสุขให้ตลอดหรือเปล่า

มันมีอยู่จริงไหมความสุขที่เคยเกิดแล้วสัมผัสแล้วชื่นชมแล้ว

สุขสมหวังแล้ว ไม่มีนะ

มันดับไปพร้อมกับเวลานั้นแหละ

เพียงโมเมนต์เดียวก็ดับไป

แล้วจิตหมกมุ่นอยู่ในอะไร

จิตหมกมุ่นอยู่ในสัญญาภาพ

สัญญาความจำใน

อารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งความสุข

จิตที่ท่องเที่ยวไปในโลกแห่งความคิด ในโลกของกามสัญญาเนี่ยะ

ความรู้สึกสุขทุกข์ก็เป็น "กามสุข"

พระพุทธองค์ท่านตรัสว่าความสุขอันเกิดจากกามคุณนั้นให้ความสุขเพียงเล็กน้อย

ให้ความคับแค้นใจมาก วิตกกังวลมาก