خیلی به‌ندرت پیش می‌آید که جهان درستیِ یک استدلالِ دانشگاهی را ثابت کند، و حتی از آن هم نادرتر این است که با یک کلمه این کار صورت بگیرد. کووید-۱۹ به خشن‌ترین شکل ممکن - با قرار دادنمان میان مرگ و زندگی - نشانمان داده که وقتی به علم اعتماد نمی‌کنیم و توصیۀ متخصصان را نادیده می‌گیریم، چه اتفاقی می‌افتد.

بااین‌همه گاهی دانشمندان به خطا می‌افتند. اساس علم تجربی بر مشاهده و استقراء مبتنی است. از همین‌رو همیشه احتمال خطا در نظریه‌های علمی هست. بنابراین طرح این پرسش خیلی اهمیت دارد که «از کجا بدانیم همین حالا هم دانشمندان بر خطا نیستند؟» 

اگر پذیرفته‌ باشیم که شناختِ علمیِ ما ناپایدار و ناقص است، پس چطور می‌توانیم با اتکا به همین شناخت ناپایدار و ناقص تصمیم‌گیری‌هایمان را توجیه کنیم، به‌ویژه وقتی پای موضوعاتی در میان است که اغلب به لحاظ اجتماعی یا سیاسی حساس‌اند و پیامدهای اقتصادی جدی دارند و بسیار شخصی‌اند؟

نویسنده: میثم محمدامینی. ویراستار: علیرضا آبیز. صداپرداز: حامد کیان. موسیقی تیتراژ: عبدالرضا جعفری. مدیر هنری و گوینده: نگین کیانفر. تهیه‌کننده: نشرنو.