امرسون گوش‌سپردن به روان را تقوا یا تکریم می‌دانست که هدیۀ روح است که به ستایش عاشقانه‌ای داده‌ می‌شود که به علت‌العلل طبیعت ابراز می‌شود.

وقتی کشمکش‌های خود را با خود و با دیگران رها می‌کنیم، محتوای تفکر در مورد همۀ نمودهای زندگی ما اعتلاء می‌یابد.