چهارمين نقش دين را می‌توان نقشى دانست كه در پديد آوردن معنا در زندگى افراد دين باور ايفا می‌كند. شايد بهتر باشد معنا را عبارت از آن شوق و شور و انگيزه‌اى بدانيم كه فرد براى حركت و جارى شدن در زندگى در دل احساس می‌كند. آن كس كه معنا و غايتى براى زندگى لمس می‌كند هر كجا و در حال كه باشد می‌خواهد كه گوشه‌اى از وجود خودش را باز پيش‌تر ببرد. ايستايى و ركود از چنین فردى به دور است.