در سنت عرفانى ما مقام رضا را به عنوان والاترين مقام‌ها ستوده‌اند. آن كس كه در طول مسير رسيدن به هدف با مشقت‌هاى راه، مدارا می‌كند به اين اميد كه به هدف برسد شايد «تسليم» را در دل تجربه كرده، اما آن ديگرى كه رشد شخصيت خود را تا رسيدن به مقام رضا پيش برده هنگام برخورد با همان مشقت‌ها خشنود نيز هست، حتى پيش از آن‌كه به هدف واصل شده باشد. در اين گفتار گفتگو پيرامون رتبه‌هاى گوناگون مقام رضا را آغاز خواهيم نمود.