شايد اين ويژگى فقط محدود به بيشتر انسان‌ها در دوران معاصر نباشد كه در همه چيز «اوقات خوشى داشتن» را به عنوان هدف لحاظ كرده باشند. خبرى از وقت گذراندن با بزرگترهاى فاميل نيست چون برايشان چندان «فان» نيست. ميل چندانى به وقت گذراندن در كنار بيمار در بيمارستان نيست، چون در كنار او چندان خوش نمی‌گذرد. شايد بزرگ‌ترين نقطه عطف در زندگى يک فرد آن زمانى باشد كه توانسته در روابط‌ش با ساير انسان‌ها هدفى فراتر از «فان» يافته باشد.