شايد اين يكى از عالیترين بينشهايى باشد كه حضرت باب در آثار خودشان به دست دادهاند، بيان اين كه براى هر شىء، مفهوم بهشت يا جنت آن زمانى است كه به عالیترين حد كمال خود رسيده باشد. انسان همين طور كه استعدادهاى خود را يكى يكى شكوفا میكند به بهشتِ وجود خود نزديک و نزديکتر میشود و هم میتواند در هر زمينهاى كه به آن مشغول شده، هر صنعت يا هنرى يا خدمتى، به همين چشم بنگرد تا بكوشد كه آن شىء را به آن بهشت كه براى آن مقرر شده نزديکتر كند.