تصويرى كه در ميان عموم باورمندان به اديان از پروردگار پديد آمده وجودى است كه قدرت بر پديد آوردن هر گونه امرى خواهد داشت. اين است كه در انتقاد از وضعيت جهان، همواره خداناباوران به همين متمسك شده‌اند كه آفريدگار قادر مي‌توانست جهانى بيافريند كه در آن كمترين رنج نصيب آفريده‌ها و به خصوص حيوانات شده باشد. اين گفتار سخنى خواهد بود پيرامون آن كه اگر امرى منطقا غيرممكن باشد، قدرت پروردگار نيز امكان پديد آوردن آن را نخواهد داشت.