رنجى كه مي‌كشيم به خاطر آن است كه معنايى براى آن درد نيافته‌ايم. دين باوران، معنايى براى رنج انسان قائل مي‌شوند بر مبناى اختيار انسان و نيز پرورش فضيلت‌هاى اخلاقى در او، اما هيچ‌يك از اين دو معنا براى رنجى كه حيوانات مي‌كشند صدق نمي‌كند. حيواناتى كه به حكم طبيعت طعمه آن جانوران ديگر مي‌شوند و هم همه حيوانات كه در حادثه‌هاى طبيعى چون آتش‌سوزى در جنگل‌ها پس از تحمل زجر هلاك مي‌شوند. اين گفتار بحثى خواهد بود پيرامون پاسخ‌های دين باوران به رنج حيوانات.