مي‌توان پذيرفت كه از ميان دو جهان ممكن، آن جهانى بهتر مي‌بود كه در آن اختيار وجود داشته باشد و هم به تامل و تعمق، اين را درمي‌یابيم كه هرگونه حركتى به سوى غايت و هدف، لازمه‌اش همين اختيار و معرفت مي‌بود. در آن‌صورت، بر اساس توضيحات اين چندين گفتار گذشته، ناگزير هستيم شاهد همين جهانى باشيم كه طبقه حيوانات در آن وجود دارند و بنا به ضرورت وجود، رنج بردن هم بخشي از پديد آمدن آن‌ها مي‌بود. در اين گفتار صحبت را آغاز خواهيم كرد پيرامون مفهوم «فدا شدن» و اين كه دليل وجودى حيوانات را بايست در وجود انسان جستجو نمود