اين شاهکار، یک رمان بزرگ هست كه هرچند ما را شيفته و ستايش‌گر شخصيت رئوف و مهربان ژان وال ژان می‌كند، اما از آن سو اين را هم نشان می‌دهد كه انسانى مثل ژاور هم اصرار شديد بر نماياندن يک صفت ديگر داشته: عدل. حتى اين‌چنين نيست كه ناآگاهانه اين انتخاب را كرده باشد. در سخنان‌اش بيان می‌كند که «رئوف بودن بسيار آسان است. مشكل آن است كه شخص عادل باشد.» یعنی عامدانه اين را برای خودش گزينش كرده كه اين صفت بزرگ ديگر را در خودش نمايان بكند. و به حقيقت هم به شرافتمندانه‌ترين وجهی آن را در خودش جلوه‌گر كرده، جورى كه حتى ژاور را شايسته احترام می‌کند.