مكانى كه يك شخص در آن زاده شده و هم زمانه‌اى كه در آن رشد يافته فشار بسيارى بر او تحميل مي‌كند كه چگونه بينديشد، چگونه رفتار كند و حتى چگونه احساساتى را در دل تجربه كند. اما مقام انسان به عنوان وجودى كه مي‌تواند نسخه كوچكى از تمامى جهان هستى باشد، هم مي‌تواند انديشه او را از قفس زمان كنونى بيرون ببرد و هم او را از مكانى كه در آن اسير شده در آسمان‌هاى ديگر پرواز دهد. اين‌چنين اگر باشد شخصى مي‌تواند در همين ايران امروز مشغول زندگی باشد اما فراتر از قوانين تبعيض‌آميز در حق زنان با آن‌ها به انصاف و عدل رفتار بكند؛ يا رفتارى انسانى در برابر مهاجران و پناهندگان پيش بگيرد.