پيشتر بيان شد كه تشكيل پارلمان بين المللی يا حكومت فدرال جهانى اگر مبتنی بر ادراكی متين و صحيح نباشد، آن سود و ثمری كه بايد را پديد نخواهد آورد. در اين گفتار نمونه‌هايی در طول تاريخ مدرن را وارسی خواهيم كرد كه چنین اهدافی به ميان آمده اما ادراك كژ و باژگونه‌ای كه برای توجيه این اهداف بيان مي‌شده، آن را از نتيجه بازداشته.