نحوه مواجهه با خشونت، آن گونه كه نه پذيرشی منفعلانه باشد و نه بازتوليد اين خشونت، الگويی بوده كه در رفتارهای بهاييان در نسل‌های بعد نيز به ظهور و بروز رسيده. در اين گفتار، هم نمونه‌ای از همين الگو در دوران بعد از انقلاب سال ٥٧ را نقل می‌كنيم و هم گفتگويی خواهيم داشت پيرامون اشاره‌ای كه در كتاب ايقان به چنین الگويى مي‌توان سراغ گرفت.