RaarMaarWaar

Een abnormaliteit wordt gedefinieerd als alles wat afwijkt van het verwachte, normale of standaard. Dit is een vrij brede definitie - een mier die iets sterker is dan de meeste anderen van zijn soort is een abnormaliteit. Maar dat geldt ook voor iets dat onze perceptie van de realiteit doorbreekt. Iets dat ingaat tegen alles wat we ooit hebben geweten en de aard van het bestaan in twijfel trekt, is een abnormaliteit. Iets om bestudeerd te worden.

Wanneer het echter onverklaard wordt weggevaagd, hoeveel een abnormaalheid ook je leven beïnvloedt, begin je je veel als die mier te voelen. Onbeduidend.

Mijn zus is abnormaal.

Het begon met een eenvoudige klacht over een vreemd gevoel in haar hand. Een tintelend gevoel. De artsen weigerden iets te doen, die vonden dat ze zich aanstelde. Ik wilde boos worden, maar dan herinner ik me dat ik haar mijn eigen gedachten vertelde. "Het is niets - Iedereen krijgt rare gevoelens. Het gaat wel over."

Dat is wat iedereen haar vertelde. Ik leefde in de veronderstelling dat we haar geruststelden.

Toen begon het volgende symptoom. We werden wakker van haar geschreeuw, iedere avond…

"Mijn hand zakt. Mijn hand zakt."

n deze creepypasta gaan we het hebben over Oscar die een moeilijke tijd doormaakt. Hij denkt dat het geluk hem weer toelacht als hij een baan aangeboden krijgt als Brandwacht in een nationaal park. Maar dan vindt hij plotseling een vreemde set met regels, die hem waarschuwen voor de glimlachende dame.....

Ik werkte vroeger als vakkenvuller in een supermarkt. Het was niet zo slecht, maar af en toe had je vervelende klanten die je lastigvielen. Ik help graag mensen, maar het is vervelend als iemand volhoudt dat je iets WEL op voorraad hebt, terwijl dat niet het geval is, of als iemand tegen je schreeuwt omdat iemand anders iets heeft laten vallen, dat soort dingen.

Maar de vreemdste klant waar ik mee moest dealen heeft ervoor gezorgd dat ik ter plekke stopte met werken in die winkel. Het maakte me een beetje bang om überhaupt bij mensen in de buurt te zijn.

Ken je die meme over hoe presidenten en gouverneurs, nadat ze gekozen zijn, er de volgende keer dat ze in het openbaar verschijnen er super geschokt uitzien? Alsof het eerste wat er gebeurt nadat je aan de macht bent gekomen, is dat je in een kamer wordt getrokken en alle geheimen van de wereld worden verteld?

Nou, het blijkt waar te zijn… in de vorm van een VHS tape.

Marcus trok de laatste koorden van zijn wandelrugzak aan. Hij stapte achteruit en bewonderde hoe netjes hij zijn tas had ingepakt. Elk jaar ging hij met een groep vrienden op een driedaagse expeditie in de bergen, en dit jaar kon hij niet wachten. De frisse lucht, de vredige zonsopgang en de ochtenddauw riepen bij Marcus altijd een gevoel van rust op. Het was zijn tijdelijke ontsnapping aan de realiteit, de eindeloze colleges en zenuwslopende examens.

“Dat was dat.” Mompelde Marcus nadat hij zijn rugzak om zijn rug had geslagen.

Morgenvroeg ontmoetten Marcus en de rest van de expeditie elkaar op het station van Praag.

k zat op de vloer naast de deur, mijn armen om mijn benen geslagen. Natuurlijk moest dit gebeuren in de ene week dat mijn ouders me alleen lieten. Ze waren al jaren niet op vakantie geweest, ik smeekte ze bijna om even weg te gaan. Voor hun eigen bestwil. Als ik ze belde, zouden ze meteen terugkomen, maar ik denk niet dat dat me zou hebben geholpen.

Bovendien was ik geen idioot. Ik hoorde de ene klop en wist dat ik niet moest open doen.

Wanneer iemand naar je huis komt, zal deze aanbellen of een paar keer kloppen. De meeste mensen spelen op safe en gebruiken gewoon de bel. En dan doe je de deur normaal open.

Maar nooit, absoluut nooit, mag je de deur openen als er maar één keer wordt geklopt. Het was het allereerste wat ons werd verteld toen we al die jaren geleden naar deze buurt verhuisden.

"Ik hoorde dat hij niet kon praten en het klappen is hoe hij communiceert."

"Ik hoorde dat hij een geest is en het klappen is hoe hij je aandacht trekt."

Jaren gingen zo voorbij. De metalen deur die ons scheidde van onbekende verschrikkingen bleef onaangeroerd, en wat ons betreft zou er nooit iets veranderen. We volgden orders, werden betaald, en dat was het...

Tenminste, totdat we iemand hoorden kloppen aan de andere kant van de deur...

"Hallo? Laat me er alsjeblieft uit. Ik wil niet meer alleen zijn," zei de stem van een oudere vrouw.

Het klonk als dezelfde vrouw die ik in de loop der jaren had horen snikken. De melodie van die vervloekte muziekdoos bleef op de achtergrond spelen. Die twee feiten deden me echt denken aan mijn moeder, wat onmogelijk was, want mijn moeder was jaren eerder overleden.

Verhaal 1 is van Pien en doorgestuurd via Twitter, dit verhaal gaat over 2 mensen die speelde met een ouija bord.

Verhaal 2: Is anoniem doorgestuurd via Instagram en gaat over een man die steeds maar weer droomt over een vrouw, dan krijgt hij een telefoontje dat zijn leven red.

Verhaal 3: is anoniem doorgestuurd via Instagram en gaat over een scoutingskamp waar iets of iemand foto's maakt terwijl de scouts liggen te slapen.