Był filozoficznym obieżyświatem. Wykładał między w Londynie, Moskwie, Helsinkach, Genewie, Wilnie i Krakowie. Wzorem starożytnych filozofów w ścisły sposób łączył teorię i praktykę, myśl i życie. Propagował jogę i abstynencję.

"Właściwy duch Adorno to duch muzyczny, a nie filozoficzny, filologiczny, teologiczny lub literacki. Nastrojenie Adorno jest nastrojeniem muzycznym, a cała wrażliwość skierowana w stronę dźwięków i ucha" – twierdzi w swojej nowej książce prof. Szymon Wróbel.

Czasem pobieżnie, czasem z wytężoną uwagą. Niekiedy z dystansem, innym razem zanurzając się w muzycznym żywiole. Dlaczego sprawia nam to przyjemność bądź przykrość? W jaki sposób muzyka splata się z ludzkim przeżywaniem istnienia? I gdzie tu miejsce na ciszę?

Choć kochał los, ten obszedł się z nim wyjątkowo okrutnie. Sprawił, że został cesarzem. Czy był także filozofem? Co rodzi się z mariażu władzy i stoicyzmu?

Bywa dowodem moralnej wrażliwości – spontaniczną reakcją na zło, niesprawiedliwość, na naruszenie tego, co dla nas najważniejsze. Zarazem jednak łatwo wymyka się spod kontroli, stając się bronią przeciwko innym, a czasem zwyczajną grą pozorów...

Solidarność to nie tylko logotyp, transparenty, strajki i podpisane porozumienia, lecz przede wszystkim doświadczenie więzi i współodpowiedzialności za świat. Jej fundamentem jest żywa relacja międzyludzka i wyrastające z niej zobowiązanie, które podjęły miliony Polaków w roku 1980. Ale może, 45 lat później, te wartości straciły już w praktyce na znaczeniu? Gościem Michała Nowaka jest prof. Zbigniew Stawrowski - filozof z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, dyrektor Instytutu Myśli Józefa Tischnera, autor książki "Solidarność znaczy więź".

Może być zarówno niemoralna, jak i motywowana szczytnym etycznie celem. W każdym wypadku jednak obliczona jest na wywołanie określonej reakcji odbiorców. Niesie ze sobą ryzyko arogancji, ale czasami wydaje się jedyną możliwą formą komunikacji.

Arcydramat sądowy. Bez happy endu. Rozmiłowani w procesach Ateńczycy kontra Sokrates, który nie zamierza grać w ich grę. Dlaczego nie chciał ratować życia? Procesem Sokratesa zamykamy cykl spotkań wokół jego postaci z dr. hab. Krzysztofem Łapińskim – filozofem z Uniwersytetu Warszawskiego, autorem książki "Najmądrzejszy. Biografia Sokratesa".

Bez tej dyskusji kształt cywilizacji zachodniej byłby inny. Stawką było rozumne, dobre życie. W tle sukces finansowy kontra wolność, egoizm versus przyjaźń i demagogia w opozycji do troski o wspólne dobro. Sokrates - najsłynniejszy filozof starożytności, który za swoje przekonania oddał życie, i jego rywale, sofiści - populiści antyku, suto cyniczni nauczyciele retoryki, którzy twierdzili, że prawda należy do tego, kto więcej zapłaci, ale też pierwsi badacze języka jako instrumentu. O największej rywalizacji starożytnej filozofii opowiada dr hab. Krzysztof Łapiński, filozof, autor książki "Najmądrzejszy. Biografia Sokratesa".