توی این قسمت از پادکست رد پای پاییز می خوام با خودم ببرمتون یه جای دور، یه جای ناشناخته، یه جای دور و ناشناخته که همه چی توش گمه، همه چی توش سردرگمه!

گر بدولت برسی مست نگردی مردی ور به ذلت برسی پست نگردی نردی

هر چقدر رویاها دست نیافتنی بنظر بیان باز هم نباید ازشون دست برداشت، چون زمان مثل کلیدی که همه درهای بسته رو باز می کنه به کمکمون میاد!

آنچه بخاطرش مبارزه می کنم" آزاد گذاشتن روح انسان در انتخاب راه مورد علاقه اش هست و آنچه بر علیه آن مبارزه می کنم هر حکومت، مذهب یا نظریه ایست که بخواهد این آزاد اندیشی و روحیه فردی را از بین ببرد".

جمع بندی آنچه که بر ردپای پاییز در سال ۲۰۲۰ گذشت

دلتتگ شب یلداهای وطن بودم و همینطور که خاطراتم رو می کاویدم یادم به یه شب یلدای خیلی دور و خیلی خاص افتاد شب یلدای سال ۱۳۶۱

خار پاشنه، استخوون نامردی که معلوم نیست چرا از سر جاش تکون خورده و مردم آزاری میکنه

به جای بالیدن به ملیتمون که هیچ دخلی در ایجادش نداریم و فقط بر حسب شانس و تصادف ایجاد شده به دستاوردهایی افتخار کنیم که براش زحمت بی وقفه کشیدیم و خودمون باعثش هستیم

سفر هوای یه جای دیگه رو نفس کشیدنه، رنگهای دیگه ای از آسمون رو دیدنه، کجا؟ فرقی نمی کنه، هر جا که اینجا نیست

خون بس قانون نا نوشته ای که دختران خانواده قاتل رو برای رفع غایله یا قتل و خونریزی کمتر به خانواده مقتول به عنوان عروس هدیه میدن، عرفیست ضد زن که متاسفانه هنوز در کشور ما اتفاق می افته