Smutna wiadomość: kolega Ayhan żegna się z wszystkimi i wraca do Turcji. Mimo, że koledzy przygotowali niespodziankę, atmosfera na uroczystości pożegnania nie jest radosna.

Kiedy Paula przychodzi rano do biura, wpada w wir przygotowań do bankietu. Jednak powód uroczystości wcale się jej nie podoba. Ayhan opuszcza redakcję Radia D i wraca do Turcji, by pomóc swojemu ojcu. Na pożegnanie wygłoszone zostaje małe przemówienie i Ayhan otrzymuje prezent. Ma on mu przypominać jego przyjaciółkę sowę Eulalię.

Z powodu uroczystości profesor rezygnuje w tym epizodzie z lekcji gramatyki. Nie może sobie jednak podarować kilku uwag, które dotyczą złożeń wybranych rzeczowników.

Redaktorzy usiłują wyjaśnić pochodzenie słowa "getürkt". W tym celu wybierają się do specjalnego portu, gdzie każdy statek jest pozdrawiany w szczególny sposóbW porcie Willkomm-Höft wszystkie statki pozdrawiane są hymnem państwa, pod bandrą którego płyną. W specjalnym słuchowisku Paula i Filip wyjaśniają pochodzenie tego zwyczaju. Łączy się z tym też prawopodobnie znaczenie pojęcia: "getürkt“. W tym czasie Ayhan urozmaica sobie czekanie w redakcji czytaniem książki o sowach.

Ponieważ Eulalia nie potrafi czytać, Ayhan czyta jej na głos. Również i w tym odcinku chodzi o przedrostki w czasownikach. Jaki wpływ mają one na zmianę ich znaczenia.

Sowa Eulalia naprowadza redaktorów na właściwy ślad. Odkrywają oni, że koledzy z Gazety Hamburskiej są zamieszani w tę historię. Pewna uwaga Filipa budzi oburzenie Pauli.

Paula, Filip i Eulalia odkrywają, że Gazeta Hamburska zainscenizowała historię z rekinem, by zwiększyć prze to swój nakład. W jakiś czas później dochodzi między Paulą i Filipem do kłótni o zastosowanie pewnego słowa. Zaproszenie Pauli do portu Willkomm-Höft powoduje, że Paula odzyskuje dobry nastrój.

Gdyby Filip staranniej dobierał słowa nie doszłoby do awantury z Paulą. Również o szczegóły chodzi w przypadku przedrostków u czasowników. Niektóre z przedrostków zmieniają znaczenie czasownika. Należy zwrócić też uwagę na oddzielenie przedrostka od czasownika w formach zakończonych.

Paula i Filip rozwiązują zagadkę rekina i odkrywają kolejne oszustwo. Motywy tej inscenizacji pozostają dla nich początkowo niejasne. Nieoczekiwaną pomocą służy im sowa Eulalia.

Podczas poszukiwań zaginionego surfera Paula i Filip spotykają nurka i wyjaśniają zagadkę rekina. Nurek ma po prostu przyczepioną do pleców płetwę rekina i postawił pół Hambura w stan alarmu. Dlaczego to zrobił? Eulalia, która tymczasem pojawiła się w Hamburgu może pomóc w wyjaśnieniu tej historii. Również i ona coś odkryła.

Eulalia wprowadza, dzięki poczynionym obserwacjom, formy czasu przeszłego perfekt. Na szczególną uwagę zasługuje tutaj również tworzenie imiesłowu czasu przeszłego.

Filip i Paula szukają śladów rekina. Przy tym dokonują specyficznego odkrycia: w basenie portu znajdują deskę surfingową. Ich uwagę przyciąga też dezorientujący artykuł w gazecie.

Z daleka od powstałego zamieszania redaktorzy badają historię tajemniczego rekina. Zepsuta deska surfingowa bez właściela sugeruje najgorsze. Potem odkrywają jeszcze w hamburskiej gazecie zdjęcie rekina i obok kolegów: Laury i Paula, którzy wyglądają na przestraszonych. Ale jak to wszystko ze sobą połączyć?

Przynajmniej w gramatyce wiele da się wytłumaczyć. Punktem ciężkości tego odcinka będą zaimki osobowe: "ona" i "on", które dopasowują się do rzeczownika.

Zlecenie do poszukiwań nad morzem schodzi się w Radiu D z nieznośnym upałem. Paula i Filip udają się do Hamburga. Ponoć pływa tam w porcie rekin.

Paula, Filip i Ayhan nie mają lekko.Upał w redakcji jest nie do wytrzymania, przy tym nie ma tu nawet wentylatora. Życzenie Pauli, by wybrać się nad jezioro czy morze jest łatwe do zrealizowania. Redaktorzy muszą jechać do Hamburga, gdzie w porcie odkryto rekina. Redaktorzy nie mogą się przedostać przez tłum gapiów, których przyciągnęła wiadomość o rekinie.

Równie skomplikowaną sytuację ma profesor. Jego uwagę pochłonęła końcówka rodzaju męskiego w bierniku. Również zaprzeczenie "żaden" dopasowuje się według tego samego schematu do rzeczownika.

Paula i Filip pytają słuchaczy o ich zdanie. Temat audycji brzmi: "Czy kłamstwo jest grzechem?" W tym miejscu słuchacze mogą się wypowiedzieć na temat sfałszowanych kręgów w zbożu i zachowania rolników.

„Czy kłamstwo jest grzechem?“ Paula i Filip pytają o to dzisiaj słuchaczy. Punktem wyjścia do dyskusji są kręgi w zbożu, o których informowali. Czy oszustwo rolników jest nie do zaakceptowania, czy naiwni turyści są sami sobie winni? Odpowiedzi słuchaczy są jednoznaczne.

W przeciwieństwie do słuchaczy, którzy na pytania redakcji odpowiadają : tak lub nie, profesor stawia sobie za zadanie odpowiedzieć z pomocą trzech możliwości. W niemieckim obok rodzaju żeńskiego, męskiego istnieje też rodzaj nijaki. Zostanie to wyjaśnione na przykładzie zaimków wskazujących : "ten", "ta" und "to".

Aczkolwiek kręgi w zbożu zrobili rolnicy, sowa Eulalia przekonana jest o istnieniu statków kosmicznych. Dochodzenie, prowadzone przez Paulę i Filipa wśród mieszkańców wsi, prowadzi oboje do lokalnej gospody.

Paula i Filip wyjaśnili wprawdzie oszustwo z kręgami w zbożu, mimo to nie są zbyt pewni, czy UFO jednak nie istnieje. Co oznacza w ogóle ten skrót? Eulalia może pomóc dalej i upiera się, że już widziała taki statek. W końcu oboje redaktorzy przepytują w gospodzie mieszkańców wsi, co sądzą o oszukańczych kręgach na polu.

Cofnięcie się gości w czasie jest świetną okazją do wprowadzenia czasu przeszłego. Czasownik nieregularny "być" zawiera ten czas w sobie. Przyjrzymy się też czasownikowi posiłkowemu "móc". Przy tym należy zwrócić uwagę na zmiany samogłosek w rdzeniu czasownika.

Paula i Filip usiłują wyjaśnić tajemnicę kręgów i obserwują pole. Jednak odkrycie, jakiego dokonują, nie ma nic wspólnego z działaniem kosmolutków.

Podczas gdy właściciel pola zbiera od turystów pięć euro za zrobienie zdjęcia, Paula i Filip spędzają noc na czatach w lesie. Czekają na statki UFO. Zamiast statków pojawiają się dwaj mężczyźni z maszyną. Czy to oni zrobili kręgi w zbożu, żeby zwabić trurystów? W końcu pojawia się jednak UFO i powoduje zamieszanie.

Mniej dezorientujący niż tajemnica na polu jest czasownik "robić", który jest bardzo wszechstronny. Profesor demonstruje liczne możliwości zastosowania tego słowa.

Tajemnicze kręgi w zbożu wzywają Paulę i Filipa do akcji. Czy chodzi tu o lądowisko dla statków kosmicznych, czy ktoś chce ubić interes na koszt ciekawskich?

Kiedy Ayhan przybywa do redakcji, Paula i Filip są już w drodze do miejsca, o którym chcą robić reportaż. W polu ze zbożem odkryto zagadkowe kręgi, i nikt nie potrafi powiedzieć, jak powstały. Ta niezwykła atrakcja przyciąga nie tylko oboje redaktorów, lecz również ciekawskich turystów. A mieszkańcy wsi szybko zorientowali się, że mogą na tym wydarzeniu zarobić.

W tym zamieszaniu spotykają się ze sobą osoby o różnych interesach. Turyści chcą zaspokoić swą ciekawość, redaktorzy rozwiązać zagadkę, a rolnicy zarobić może pieniądze. Aż prosi się o dokładniejsze przyjrzenie się czasownikowi posiłkowemu "chcieć".