Send us a text

Drie jaar na de teleurstelling in de bekerfinale tegen AA Gent, krijgt Anderlecht op 4 mei een nieuwe kans om een tiende exemplaar aan de trofeeënkast toe te voegen. En dat dankzij een doelpunt van Leander Dendoncker. Uitgerekend de man die sinds zijn terugkeer naar het Lotto Park zijn draai nog niet helemaal gevonden heeft. Al mogen we volgens Nadège Bibo-Tansia niet te hard zijn voor het paars-witte jeugdproduct. "Als ik hem zie spelen, denk ik vaak: chill, relax bro, speel gewoon je wedstrijd. Dan komt het wel goed," is haar advies in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski. 

Als actrice speelde Nadège Bibo-Tansia al mee in de langspeelfilm Le Voyage de Talia en was ze te zien als Afi in de webreeks Panna. Die vertelt het verhaal van vier voetballende meisjes die hun plek zoeken in de harde wereld van het Antwerpse straatvoetbal. En daar heeft Bibo-Tansia niet zomaar 'ja' op gezegd. 

"Ik heb vroeger op redelijk hoog niveau geturnd, maar heb uiteindelijk de switch gemaakt naar het voetbal. Geen evidente keuze, want thuis zagen ze dat eerst niet zitten. En zowel op de pleintjes als in zaal moet je je in het begin toch eerst 'bewijzen'."

"Maar zodra de jongens doorhebben dat je talent hebt, stopt dat wel. Zeker als ze een paar keer een panna aangesmeerd krijgen. Je merkt dat het dubbel zoveel pijn doet, omdat je een vrouw bent. Idioot, maar zo is het nu eenmaal," vertelt ze in een nieuwe Radio Radzinski.

Putain kleurt paars-wit

Vandaag is Bibo-Tansia een van de sleutelspelers van zaalvoetbalploeg Les Filles du Block, de ideale uitlaatklep naast haar werk als actrice en sinds kort ook scenariste. Want ze schreef mee aan verschillende afleveringen van de met lof overladen reeks Putain. Een verhaal over vier vrienden, Gigi, Snokkie, Rania en Zola, die zich in Brussel een weg proberen banen doorheen een moeras van uitzichtloze situaties.

"Ja, je hoopt daar natuurlijk altijd wel ergens op, maar het is toch zot hoe goed de serie onthaald is. Ik ben zelf ook zeer tevreden met het eindresultaat en blij dat ik er met de Congolese trouwscène van de zus van Zola ook een groot deel van mezelf heb kunnen inleggen."

En ook voetbalclub Anderlecht is opgenomen in de verhaallijn van Putain. "Ergens toch wel een bewuste keuze, want Gorik (Zwangere Guy, red.) heeft toch een nauwe band met de club. Zelf ben ik natuurlijk ook al lang supporter. Dat kan moeilijk anders als je opgroeit op een boogscheut van het stadion."

Druk op Dendoncker

Wat verder in de aflevering gaan we dieper in op de kapotgefloten wedstrijd tegen AA Gent, vragen we ons af welke centrale verdedigers het beste duo vormen en staan we stil bij een nieuwe kans op een tiende Beker van België.

"De druk op Dendoncker was de laatste maanden zo groot dat deze goal hem zeker deugd zal hebben gedaan. Maar dat betekent niet dat die druk daarom terecht was. Leander is ook maar een mens die het even moeilijk kan en mag hebben. Als ik hem zie spelen, denk ik soms: chill, relax bro, speel gewoon je wedstrijd. Dan komt het wel goed."

Eindigen doen we met de winnaar van de prijsvraag uit de vorige aflevering en het antwoord van onze gast op de vraag van Ben Segers. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski dan weer neergelegd met Baby (Is it a Crime) van Rema. Veel luisterplezier!

Send us a text

In een nieuwe Radio Radzinski maken we samen met rasacteur en Anderlecht-supporter Ben Segers een stand van zaken op van de laatste wedstrijden van paars-wit. Maar we ontdekken ook dat de paus van de lach eigenlijk voorbestemd was om pastoor of buschauffeur te worden. "Vroeger keek ik altijd mijn ogen uit op de bus. Hoe de chauffeur altijd en overal de weg kende en met veel bravoure aan dat grote stuurwiel draaide. Het leek mij een droomjob, tot ik door had dat ik hem vooral graag wou spelen."

Acteur Ben Segers groeit op in een streng katholiek gezin in het noorden van de Kempen. De pastoor is er vriend aan huis. De band is zo sterk dat papa Segers regelmatig met de zielenhoeder op vakantie gaat. Zoon Ben doorloopt ondertussen alle stadia van het geloof. Van de eerste communie gaat het naar een kerkelijk bestaan als misdienaar en, geloof het of niet, even de droom om pastoor te worden.

Van pastoor in wording tot paus van de lach

Maar zover komt het niet, want na een jaartje dubbelen in het zesde middelbaar kiest hij voor een opleiding drama aan Studio Herman Teirlinck in Antwerpen. Daar kan hij het onder ander goed vinden met Geert Van Rampelberg met wie later het gezelschap Olympique Dramatique opricht.

Zo schudt Segers het geloof deels van zich af en transformeert de pastoor in wording in de paus van de lach. Want de Kempenaar werkt vandaag vooral op de lachspieren van kijkend Vlaanderen. Als Luc Turlinckx in 'Safety First' of als een acteerkameleon in het sketchprogramma 'Wat als?'. En dan loert het fenomeen van typecasting natuurlijk om de hoek.

'In het begin heb ik het daar wel moeilijk mee gehad. Vandaag ben ik de 50 voorbij en is dat wat gaan liggen. Het is niet dat ik absoluut comedy wou gaan doen. Ik ben daar simpelweg ingerold. Maar nu is het vaak de makkelijke optie. Al vind ik dat regisseurs zelf mogen beseffen: 'Ah, de Segers die kan eigenlijk ook nog andere rollen aan'.

Keepers en peperdure Panini-stickers

Wat later in de aflevering ziet Segers een link tussen acteren en voetbal, zijn andere grote passie. Op jonge leeftijd kijkt hij op naar doelmannen als Jacky Munaron en neemt hij zelf al eens plaats tussen de palen. "Al kon ik maar naar één kant duiken. Links, denk ik. In de andere richting sputterde mijn lichaam tegen", schiet Segers spontaan in de lach.

De liefde voor keepers gaat zo ver dat hij er 100 frank voor steelt uit de portefeuille van zijn moeder. "Ik was een fervent verzamelaar van Panini-stickers. En op een bepaald moment plakte mijn boek helemaal vol. Ik miste enkel nog de foto van Eric Maes, doelman bij Thor-Waterschei. Maar ik kon geen pakjes stickers meer blijven bijkopen voor één speler."

"Het leek onbegonnen werk, maar toen zag ik dat mijn kameraad Jimmy de sticker van Maes op overschot had. Ik wilde met hem ruilen, maar hij vroeg 100 frank. En dus heb ik gezondigd en dat uit de portefeuille van mijn moeder gehaald. Die heeft dan boos naar de ouders van Jimmy gebeld en ik kan je zeggen dat dat niet zijn beste dag was."

Tsjechisch drama en frisse Mexicaan

Segers heeft Anderlecht een paar jaar links laten liggen, maar probeert het nu weer zo goed mogelijk te volgen. Ook hij was teleurgesteld over de wanprestatie op bezoek bij Viktoria Pilsen in de Europa League. 

"Een drama, zeker vanachter wisten ze van geen hout pijlen meer maken. Maar  tegen Mechelen was het dan weer wat beter. Die nieuwe Mexicaan Huerta speelt onbevangen en ook Verschaeren leeft weer een beetje op. Misschien kan Anderlecht op volle sterkte dit seizoen wel de derde hond zijn in de titelstrijd."

Eindigen doen we met een paar vragen van luisteraars en wat Arendonks dialect. Muzikaal wordt deze aflevering dan weer neergelegd met 'The Weight' van The Band.

Send us a text

In een nieuwe Radio Radzinski overlopen we samen met strafpleiter en Anderlechtsupporter Kris Luyckx de paars-witte voetbalactualiteit. En die ziet er na de nederlaag tegen Club Brugge niet goed uit. Dat weet ook Luyckx die binnen de voetbalwereld vooral gekend is als de advocaat van Dejan Veljkovic. Da's de oud-makelaar en spilfiguur in Operatie Propere Handen, ofwel het grootschalig onderzoek naar fraude binnen het Belgisch voetbal. "De verhalen van Dejan kan je haast niet geloven. Van zwart geld dat versluisd wordt in broodzakken door vrouwen en oude mannen die vanuit de Balkan moesten opdraven als geldkoeriers."

Kris Luyckx was eigenlijk voorbestemd om het volkscafé De Tramstatie van zijn ouders over te nemen in Broechem. Maar een voorliefde voor de advocatuur en het rechtssysteem beslist daar anders over. In 1994 rondt hij met succes een studie rechten af en de rest is geschiedenis.

Dertig jaar later is hij een van de bekendste strafpleiters van het land en heeft hij een rol gespeeld in tal van rechtszaken die in het collectief geheugen zitten. Zij het dan met een zwart randje errond. Van de slachtpartijen van Kim De Gelder en Hans Van Themsche tot de fatale doop van Sanda Dia door leden van studentenclub Reuzegom. Luyckx heeft het allemaal van dichtbij gezien, vooral dan vanuit het perspectief van de slachtoffers.

"Ik moet toegeven dat ik door mijn job enigszins emotioneel vervormd ben geraakt. Sommige moorden of zaken blijven echt aan de ribben kleven. Dat overleef je alleen als er voldoende eelt op je ziel staat. Anders had ik hier vandaag waarschijnlijk niet gezeten," is Luyckx eerlijk.

Degout van het voetbal

Voetbal en zijn favoriete club Anderlecht zorgt altijd voor de nodige afleiding. Al is er na Operatie Propere Handen toch iets gebroken. Op 10 oktober 2018 worden op verschillende plaatsen tegelijkertijd tal van huiszoekingen uitgevoerd in een grootschalig onderzoek naar fraude binnen het Belgisch voetbal.

Spilfiguur in de zaak is Dejan Veljkovic. Een Servische voetbalmakelaar die net als veel van zijn collega's jarenlang zwart geld heeft opgestreken bij transfers van spelers, maar ook een grote rol heeft gespeeld bij het verkopen van wedstrijden. Veljkovic vindt een vluchtroute als eerste spijtoptant in de geschiedenis van het Belgisch gerecht. Wat aan het licht komt, tart alle verbeelding.

"Dejan heeft in heel zijn carrière zo'n 40 miljoen euro zwart geld doen verdwijnen. Da's een absurd bedrag, maar het is toch vooral de manier waarop dat versluisd werd dat bij mij is blijven hangen. Zo werd een deel getransporteerd in oude broodzakken door oude mannen en vrouwen die vanuit de Balkan moesten opdraven als geldkoeriers. Je kan het zo gek niet bedenken."

Gunther D en de mop met Dimitri Bontinck

Verder in de aflevering vragen we aan Luyckx of de aanstelling van Olivier Renard als sportief directeur wel zo'n goeie zet is. De teleurstellende topper tegen Club Brugge spoelen we dan weer door met Gunther D die tien jaar geleden een legendarische grap uithaalt met Dimitri Bontinck. Je weet wel, de vader van oud-Syriëstrijder Jejoen Bontinck die in de rechtszaal werd bijgestaan door... jawel, Kris Luyckx. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski dan weer neergelegd met Viva La Vida van Coldplay. 

Send us a text

De blokken die de gordel vormen rond het Breughelpark in Zellik. Da's de grauwe buurt waar Gilles De Bilde als jonge ket in opgroeit. Maar gelukkig is er voetbal als afleiding. Al kan het er op de straten die door het groen slingeren soms hard aan toegaan. "Ja, je moest daar natuurlijk wel je mannetje staan. Maar dat was voor mij geen probleem. Ik wist door onze familiale situatie al snel hoe ik voor mezelf moest opkomen," zegt hij in de laatste Radio Radzinski van het jaar.

Speelvogel in het Astridpark

Het is tekenend voor de spits die nooit heeft gedroomd van een grote carrière, maar vooral verliefd was op het spelletje. Zelfs wanneer hij door tweedeklasser Eendracht Aalst wordt opgepikt, is de speelvogel nooit ver weg. "Ja, dat klopt. Ik heb nooit echt die mentaliteit van een topsporter gehad. Er was voor mij ook nog een leven buiten het voetbal. Da's nu eenmaal hoe ik in elkaar zit."

En toch schopt de flamboyante spits het met Eendracht Aalst tot in eerste klasse. Een karrenvracht aan doelpunten levert hem in januari 1995 zelfs de Gouden Schoen op, gevolgd door een transfer naar Anderlecht in de zomer die erop volgt. "Er was zelfs interesse van Atlético Madrid, maar Michel Verschueren heeft mij toen persoonlijk opgebeld: 'Gilleske, ge moet dat niet doen. Ze gaan u daar in een bad vol met vrouwen steken, kom maar gewoon naar Anderlecht.'"

Een slag in het gezicht

En zo geschiedde. De Bilde groeit er onder leiding van Johan Boskamp en aan de zijde van spitsbroer Johnny Bosman uit tot een publiekslieveling. Een mooie carrière bij paars-wit lijkt in de maak, tot op 21 december 1996 de stoppen doorslaan. In een wedstrijd tegen ex-club Eendracht Aalst deelt De Bilde een vuistslag uit aan Krist Porte. Resultaat: meerdere breuken in het gezicht van Porte en een schorsing en boete voor De Bilde.

"Dat had nooit mogen gebeuren, maar ik was op dat moment een vat vol frustraties en verdriet. Mijn vader had een paar maanden ervoor een hersenbloeding gekregen en mentaal zat ik toen op een foute plek. In de wedstrijden ervoor rolden er al heel kwetsende spreekkoren van de tribunes. Ik herinner mij een wedstrijd tegen Club Brugge waar er werd gezongen 'Gilles, waar is je papa heen? Gilles, waar is je papa heen?'."

"In die periode had ik misschien beter niet op een voetbalveld gestaan, maar dat ging gewoon niet. Krist Porte heeft er de rekening voor betaald. Ik heb me uitvoerig bij hem verontschuldigd en professionele hulp gezocht, maar je kan de klok niet meer terugdraaien natuurlijk."

Feesten met Ronaldo in de Versuz

Eerherstel volgt er een paar maanden later bij PSV aan de zijde van Luc Nilis en Marc Degryse. Goed voor een eerste landstitel in 1997. "Ronaldo was er toen al weg, maar hij is wel nog eens mee komen feesten in de Versuz in Hasselt. Maar de mensen vroegen enkel foto's aan Marc, Luc en mij. Absurd als je weet dat Ronaldo dan al een wereldvoetballer was die juist had getekend bij Barcelona."

Uiteindelijk gaat De Bilde na PSV nog aan de slag bij Sheffield Wednesday, Aston Villa en keert hij vier jaar na zijn schorsing terug naar het Astridpark. "Het eerste jaar onder Antheunis ging dat nog goed, maar onder Broos ben ik weggezakt in de pikorde. Jammer, maar niets aan te doen. Als ik er nu op terugkijk, had er misschien meer in mijn carrière gezeten. Maar de negatieve gevoelens wegen zeker niet op tegen alle mooie momenten die ik heb meegemaakt en fantastische mensen die ik heb leren kennen," concludeert De Bilde.

Aan het einde van de aflevering analyseren we nog de prestaties van het huidige Anderlecht en dromen we van een nieuwe Brusselse regering. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski neergelegd met All I Want For Christmas Is You van Mariah Carey. Of toch niet helemaal...

Send us a text

In een nieuwe Radio Radzinski analyseren we samen met journalist Dries Bervoet van De Tijd de financiële situatie van RSCA. En die ziet er met een eerste positieve jaarrekening in lange tijd eindelijk weer hoopgevend uit. 'Al moet Anderlecht de komende jaren wel weer in die Champions League geraken als het op termijn weer wil meespelen met de grote jongens,' houdt Bervoet een slag om de arm.

Dries Bervoet is gebeten door politiek en sport. Die twee passies vloeien naadloos in elkaar over in zijn werk bij de krant De Tijd. Daar ploetert hij zich al verschillende seizoenen door de jaarrekeningen van de Belgische voetbalclubs.

En daar hoort dus ook de financiële balans van paars-wit bij. Die kleurt voor het eerst sinds lange tijd opnieuw groen, met een netto winst van anderhalf miljoen euro. Bervoet legt ons uit hoe we die tabellen nu juist moeten interpreteren.

Dat en nog veel meer in een nieuwe Radio Radzinski waarin ook de toekomst van Yari Verschaeren duchtig besproken wordt. Verder zoeken we uit waar het plafond van man in vorm Kasper Dolberg ligt en hoe levensvatbaar het huidige competitieformat van de Jupiler Pro League is.

Ook de gefaalde beursgang van Club Brugge komt nog aan bod, net als de intenties van eigenaar Marc Coucke met Anderlecht. Muzikaal wordt deze aflevering neergelegd met The Widow van The Mars Volta. Veel luisterplezier! 

Send us a text

Oud-journalist en voetbalcommentator Gui Polspoel geniet van een welverdiend pensioen in een Oostendse woontoren. Vanop de 28ste verdieping kijkt hij er naar de wereld vanuit een helikopterperspectief. In een nieuwe Radio Radzinski dalen we met hem af naar de tribunes van het Lotto Park en analyseren we de prestaties van paars-wit.

Gui Polspoel is als voormalig BRT-gezicht van alle markten thuis, al mag je dat niet al te letterlijk nemen. Waarom? Dat ontdek je in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski. Daarin hebben we niet alleen aandacht voor de tennisscore van de recordkampioen tegen AA Gent, maar maken we ook een heuse trip down memory lane.

Polspoel is geen fan van Engelse uitdrukkingen. Maar Pelé zien spelen in het Koning Boudewijnstadion was toch ook voor hem unforgettable en incredible tegelijkertijd. Dat geldt net zo goed voor zijn ontmoetingen met de ex-president van Congo Joseph Mobutu en in mindere mate voor de prestatie van Kasper Dolberg tegen AA Gent afgelopen zondag.

En of dat niet genoeg is, staan we ook nog eens stil bij een paar filosofische hersenkronkels van Kelly Pfaff over seks. Muzikaal wordt deze aflevering neergelegd met Alors on danse van Stromae. Veel luisterplezier!

Send us a text

Wapenstilstand of niet. Door het ontslag van Jesper Fredberg als CEO Sports was het wel bijltjesdag bij Anderlecht. Al was de aankondiging ervan misschien nog wel de meest opvallende gebeurtenis. Maar liefst 45 minuten stond 'niet-uitvoerend' en 'niet-verbaal' voorzitter Wouter Vandenhaute de pers te woord. Iets waar het panel van Radio Radzinski maar al te graag een boompje over opzet.

Godfried, Pico en Rein proberen het gebrabbel van Wouter Vandenhaute samen te ontcijferen met Chef Sport van Het Nieuwsblad Ludo Vandewalle. Deze eminence grise van de Belgische voetbaljournalistiek neemt daar ruim de tijd voor en heeft ook een mening klaar over de slaagkansen van coach David Hubert. 

Verder vraagt hij zich af of Yari Verschaeren nog een plaats heeft bij Anderlecht en verkondigt hij zijn liefde voor letterkoekjes. En ook de Hall of Fame van de Pro League komt aan bod. Muzikaal wordt deze aflevering afgesloten met Jolene van Dolly Parton. Veel luisterplezier!

Send us a text

Het heeft even geduurd, maar na een lange vakantie is Radio Radzinski terug van weggeweest. Iets wat na zeven jaar zonder titel nog niet gezegd kan worden van RSC Anderlecht.  In de eerste aflevering van deze voetbaljaargang analyseren we de transferzomer van Fredberg en gaan we dieper in op de aanstelling van David Hubert als vervanger van Brian Riemer.

Maar we hebben natuurlijk ook aandacht voor het openhartig gesprek van Romelu Lukaku bij de collega's van Koolcast en Friends of Sports. Daarnaast komt ook de zwalpende centrale verdediger Zanka aan bod en hebben we opnieuw een mooie prijs om weg te geven. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski afgesloten met (To Be) Young, Gifted And Black van Bob & Marcia. Veel luisterplezier!

Send us a text

In de laatste Radio Radzinski maken we de eindbalans op van het seizoen van Anderlecht. Da's er eentje geworden met een onverhoopte titeldroom, maar toch vooral met meer downs dan ups, zowel op als naast het veld. En daar kan ook communicatie- en marketingmanager bij de Pro League Tim De Neve van meespreken. "Geweld heeft zowel binnen als buiten een voetbalstadion geen plaats, maar de strijd tegen hooliganisme vraagt tijd, veel tijd."

Godfried moet een van de enige supporters zijn geweest die voor aanvang van de laatste speeldag nog geloofde in een 35ste landstitel. Iets wat de club zelf duidelijk niet meer voor mogelijk hield. Anders was er misschien toch een groot scherm geplaatst in het Lotto Park, zodat de paars-witte achterban samen de verplaatsing naar Antwerp had kunnen volgen.

Maar goed, achteraf gezien heeft de club de juiste keuze gemaakt. Niet alleen pakte Club Brugge na een discutabele VAR-fase zijn 19de landstitel. Anderlecht ging zelf roemloos onderuit op de Bosuil: er was geen plan van aanpak, maar wel een Patris die werd overgeslagen in de opbouw en een afscheidnemende Ritchie De Laet die op een half been het mes voor paars-wit nog wat dieper in de wonde duwde.

Sterallures van Puertas

Rein, Pico en Godfried zijn dan ook blij dat het seizoen erop zit. Dat geldt ook voor de communicatie- en marketingmanager van de Pro League, ofwel de vereniging van Belgische profclubs. En dan moest Tim De Neve de week erop nog vol aan de bak voor de jaarlijkse Pro League Awards. Die worden uitgereikt in verschillende categorieën, waaronder die voor beste speler en speelster van de voorbije voetbaljaargang. Anders dan bij de Gouden Schoen wordt de uitslag hier bepaald door de voetballers en voetbalsters zelf.

"Zo'n gala is toch altijd weer stressen, zeker wanneer plots blijkt dat een belangrijke gast (winnaar Cameron Puertas, red.) door vakantieplannen misschien niet meer aanwezig kan zijn. Da's uiteindelijk gelukkig wel gelukt, al wilde hij eerst niet over de rode loper wandelen omdat zijn haar niet goed lag. Hij is dan met een pot wax in het toilet verdwenen. Daarna was hij er volledig klaar voor, net als Jean-Marie Pfaff die de prijs is komen uitreiken. Hem hebben we trouwens te pakken gekregen via zijn dochter Kelly en man Sam die ook nog eens de facturatie doen (lacht)."

De werven van de Pro League

De Pro League, da's natuurlijk veel meer dan alleen maar onderscheidingen uitreiken en feestjes bouwen. De organisatie werkt volop aan een veilig voetbal voor iedereen. Zo is er recent een gids uitgebracht met handige tips die voetbalclubs moeten helpen om gemakkelijker tot een LGBTQIA+-vriendelijk klimaat te komen.

Godfried vraagt zich af of dat het hokjesdenken eigenlijk niet versterkt, maar wil daarna vooral verder ingaan op de 'Football for All'-campagne en de opstoot aan geweld binnen de voetbalstadions. "Ja, wij doen er alles aan om een einde te maken aan hooliganisme of andere vormen van zinloze agressie. Die verantwoordelijkheid delen wij met de clubs, maar de strijd tegen ontoelaatbaar gedraag vraagt tijd, veel tijd...," legt De Neve uit.

Voor de drie panelleden aan tafel is het vooral duidelijk dat er al veel kostbare tijd verloren is gegaan. Verder in de aflevering gaan we nog op zoek naar een antwoord op de vraag of het format van de play-offs behouden moet blijven en staan we stil bij de uithaal van de papa van Kristian Arnstad op X. Eindigen doen we met de winnaars van de vorige prijsvragen. Muzikaal wordt deze Radio Radzinski dan weer neergelegd met 'Street Fighter Mas' van Kamasi Washington.

Send us a text

Een rollercoaster met hilarische loopings en strakke versnellingen. Heel veel anders kan je de voorlaatste Radio Radzinski van dit seizoen met Deejay Vega niet noemen. Daarin wikken en wegen we nog maar eens de kansen van Anderlecht op een 35ste landstitel. "Hopelijk is het volgende week zondag al prijs, want maandag is het congé," kent onze gast zijn prioriteiten.

Twee speeldagen voor het einde van het voetbalseizoen heeft Anderlecht zijn lot nog in eigen handen. Er liggen daarvoor verschillende scenario's op tafel, maar het mooiste is ongetwijfeld nu zondag in eigen huis kampioen spelen tegen aartsrivaal Club Brugge. "Want maandag is het congé, dus dat zou het begin zijn van een ongelooflijke feestnacht," grapt hij in de voorlaatste aflevering van Radio Radzinski van dit seizoen.

'Alors on Zwanze' en Sound Of The Stadium

Bij een titelfeest hoort natuurlijk muziek. En dan zijn we bij Vega aan het juiste adres. Al tien jaar lang voorziet hij het Brusselse rapcollectief Stikstof van strakke beats. Daarnaast is hij ook mede-oprichter van muzieklabel FRONTAL en staat hij als dj op de affiches van zowel grote als kleine evenementen. Hij mixt en scratcht alles vakkundig in elkaar, van rauwe juweeltjes tot all-time classics.

Dat zal deze zomer ook het geval zijn op een aantal Belgische festivalpodia. Maar tot die tijd stelt hij mee de playlists samen voor zowel binnen als buiten het Lotto Park. En dat heeft hij helemaal zelf afgedwongen.

"Anderlecht had mij gevraagd om een versie door te sturen van een mix waarin Gorik (Zwangere Guy, red.) op 'Putain' van Arno rapt '(...)krijgt het schijt van die racisten en die politiciens(...)' Maar dan heb ik gezegd: 'Ja, laat mij gewoon zelf draaien en da's dan ook gebeurd'.

"Het was wel niet simpel om zeventien passende tracks te vinden voor tijdens de rust. Iedereen denkt meteen aan Lange Jojo, maar daarna gaapt toch een groot zwart gat als het gaat om folkloristische liedjes die een link hebben met Anderlecht. Af en toe vind je een pareltje, zoals 'Alors on Zwanze' van Jef Vanscheutebol. Da's zoals je al kan raden een parodie op 'Alors on danse' van Stromae. Ideaal dus."

De dj-sets in het Lotto Park brengen het marketingteam van Anderlecht op het idee om Sound Of The Stadium uit de grond te stampen. Da's een samenwerking tussen Anderlecht, concertzaal AB en muziekfestival Couleur Café. Afwisselend nodigen ze Brussels muzikaal talent uit om in deze play-offs supporters cho te maken voor de match.

Opnieuw spek naar de bek van Vega die met FRONTAL eens het publiek kwam opwarmen in de ondertussen welgekende container voor de fanshop. En dan durven al eens een paar mensen een verzoeknummer aanvragen. "Vreselijk irritant. Meestal steek ik dan uit beleefdheid mijn duim omhoog. Negen op tien keer komen ze niet meer terug. Gelukkig, want het zou ook niks aan de zaak veranderen, tenzij ze er geld voor geven (lacht)."

Zelf denkt Vega er wel aan om in de omgekeerde situatie de boel gewoon volledig over te nemen. "Da's een concept dat ik zelf met een paar copains bedacht heb: djacken, zoals hijacken, maar dan met de dj op een feest. Je komt toe met een crew en geeft gewoon aan dat ze er mee mogen stoppen."

Worden we kampioen? De vraag van één miljoen

Rein, Godfried en Pico missen jammer genoeg een stevige dosis street cred om dat voor elkaar te brengen. En dus schakelen ze over naar het voetbal met de matchanalyses van de derby tegen Union en de nagelbijter tegen Racing Genk. Ondertussen neemt Vega tot twee maal toe een plaspauze.

Eindigen doen we met de vraag waar iedere paars-witte supporter een antwoord op wil: wordt Anderlecht kampioen? Muzikaal wordt deze Radio Radzinski