باور کن روزی هزار بار تمرین میکنم

که اگر روزی ، جایی ، لحظه ای ...

اتفاقی دیدمت ...

چه خواهم کرد !؟

چه خواهم گفت !؟

اصلا زبانم باز میشود به حرف زدن !؟

من این روزها تمرین خونسرد بودن میکنم جانم !

که اگر روزی ، جایی ، لحظه ای 

اتفاقی مرا دیدی

نفهمی نبودنت ، چه بلاها به سرم آورده ...

#علی_قاضی_نظام. گوینده : #متین_رضایی

@radio_toska

📌دیالوگ های این پادکست از مستند « آبی کم رنگ »به کارگردانی آرش لاهوتی انتخاب شده اند که به زندگی جانبازان اعصاب و روان میپردازد

‌ اطلاعات اپیزود به ترتیب ورود :

موسیقی Undan hulu_Olafur arnalds

موسیقی eshghet_reza yazdani.

بازخوانی لالایی از طاهر قریشی.

موسیقی blossom_simeone walker

موسیقی crows in the rain

متن #علی_قاضی_نظام.

خوانش #متین_رضایی.

طراحی و تنظیم : متین رضایی.

@radio_toska

برای شنیدن سایر پادکست ها به کانال تلگرامی @radio_toska مراجعه فرمایید

برای شنیدن سایر پادکست ها به کانال تلگرامی @radio_toska مراجعه فرمایید

برای شنیدن سایر پادکست ها به کانال تلگرامی @radio_toska مراجعه فرمایید

📌

نوشت:

بله، من عمدا گذاشتم اسمت یادت در جانم بدود. خودم خواستم. می شد همه نشانه ها را ندیده بگیرم، می شد نگاهت نکنم، می شد صدایت را نشنوم می شد نزدیکت نیایم، می شد آتش را بغل نکنم، اما دلم برای خواستن تنگ شده بود. دلم برای تندتر زدن قلبم برای نفسهای بریده وقتی بوی تنت را ... آخ. دلم برای نگاه کردنت وقتی میخندی و مردن برایت تنگ شده بود. بله، می شد نبینمت پادشاه ندیدنم من. می شد به این فکر کنم که این پاییز اگر عاشقت شوم از زمستان جان سالم به در نخواهم برد. زمستان فصل بدی است برای عاشق تو بودن که خودت زمستان ترین بهار خدایی. می شد برای لبهای نازکت برای انگشتهای مهربانت نمیرم. می شد تشنه ات نشوم اما راستش این یک بار را دلم خواست از تشنگی بمیرم.

بعد، هرچه نوشته بود را پاک کرد. کنار پنجره ایستاد، و صبر کرد تا شراره های جنون در کلمات نگفته زیر زبانش بمانند و استخوان هایش را خاکستر کنند. یک شکل دوست داشتن شاید همین است که نخواهی کسی را که دوست داری در جهان تاریکت شریک کنی. احتمالا، مزخرف ترین شکلش.