ای روزه دار !! با لبی تشنه از حضرت عباس کنار علقمه یاد کن

ماه رمضان و تشنگی و یاد کربلا، عجب میچسبد روضه عطش

پناه می‌آورم و در پناه عظمت و جلال ذات کریمت در آمده‏ام، چنان نشود که ماه رمضان به سر آید یا صبح این شب طلوع کند و نزد من حقی از حقوق تو [حق الهی یا مالی] بوده باشد که بخواهى مرا به آن عذاب کنى؛ پس‏ از عذاب تو در پناه رحمتت در آمده‌ام، دستم‌گیر.

یا حسین ، تشنگی من فدای لب تشنه علی اصغر تو

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

الْحَاقَّةُ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

آن روز ثابت و حق [که وقوعش حتمی و تردیدناپذیر است،] (۱)

مَا الْحَاقَّةُ ﴿٢﴾

آن روز ثابت و حق چیست؟ (۲)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٣﴾

و تو چه می دانی که آن روز ثابت و حق چیست؟ (۳)

كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿٤﴾

[قوم] ثمود و عاد آن روز کوبنده را انکار کردند؛ (۴)

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ ﴿٥﴾

اما قوم ثمود با عذابی سرکش هلاک شدند، (۵)

میگن خواب_مرگ کوتاهه

ولی چه فرق عجیبی است بین"مرگ"و "خواب"!

وقتی "عزیزی" خوابیده، دلت میخواد حتی هیچ پرنده ای پر نزنه تا بیدار نشه،

اما وقتی"مُرده"دوست داری با بلند ترین صدای دنیا بیدارش کنی ولی افسوس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

بخوان به نام پروردگارت که [همه آفریده ها را] آفریده؛ (۱)

2

خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿٢﴾

[همان که] انسان را از علق به وجود آورد. (۲)

اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿٣﴾

بخوان در حالی که پروردگارت کریم ترین [کریمان] است. (۳)

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿٤﴾

همان که به وسیله قلم آموخت، (۴)

عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿٥﴾

[و] به انسان آنچه را نمی دانست تعلیم داد. (۵)

كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَىٰ ﴿٦﴾

این چنین نیست [که انسان سپاس گزار باشد] مسلماً انسان سرکشی می کند.

7

أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَىٰ ﴿٧﴾

برای اینکه خود را بی نیاز می پندارد. (۷)

إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ ﴿٨﴾

بی تردید بازگشت به سوی پروردگار توست. (۸)

أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَىٰ ﴿٩﴾

مرا خبر ده، آیا آن کسی که باز می دارد، (۹)

من اسیر نام زیبای حسینم

واله ومجنون صحرای حسینم

اعتبارم بوده در دنیا فقط

تا ابـد خاک کف پـــای حسینم

آه از نماز شب نشسته و قامت ناگهان خمیده ! آه از موی سپید یک شبه !…آه از دل زینب !

زینب(س) خطبه خود را با حمد خدا و درود بر پیامبر(ص) و آیه‌ای از قرآن درباره بدکاران آغاز کرد و سپس با استناد به آیه‌ای درباره سنت الهی مهلت دادن به ستمکاران، به سرزنش یزید در ستم بر اهل بیت امام حسین (ع) و گرداندن آنها در شهرها پرداخت و علت این برخورد زشت یزید را کینه او از جنگ بدر دانست. او در ادامه فرجام بد یزید را یادآور شد و قاتلان و ستمکاران واقعه کربلا را نفرین کرد و در پایان با اشاره به اختصاص یافتن اهل بیت به وحی و نبوت، تلاش یزید برای محو یاد آنان را بی‌نتیجه دانست.[۴]

نماز کن فیکون با توسل به حضرت ابوالفضل (ع)

نماز کن فیکون حضرت ابوالفضل عباس(ع) بسیار مجرب سه نماز دو رکعتی توسل به حضرت ابوالفضل العباس علیه اسلام است.

برای برآورده شدن حاجت می توانید 3 نماز دو رکعتی با نیت توسل به حضرت ابوالفضل (ع) بخوانید.

در این نمازها در هر رکعت بعد از سوره های حمد و توحید 100 مرتبه ذکر «یا حیُّ یا قیُّوم» را تکرار کنید.

پس از سلام نماز، ذکر تسبیحات حضرت زهرا (س) و پس از آن 100 مرتبه برای حضرت ابوالفضل (ع) صلوات بفرستید.

در نهایت انگشت سبابه دست راست را به سمت قبله گرفته و 100 مرتبه عبارت «السلام علیک یا ابوالفضل العباس» را تکرار کنید.

حال به سجده رفته و دست های خودتان را به سمت آسمان ببرید و 25 مرتبه بگویید:«الهی به دو دست بریده ابوالفضل العباس» و حاجت خود را بخواهید.

دو تا از نماز های دو رکعتی را قبل از برآورده شدن حاجت تان بخوانید و سومی را گرو نگه دارید و بعد از برآورده شدن حاجت تان بخوانید.