Nauczyciel powinien być jak wielki dąb, który chroni młody las. Kiedyś gdy młodzież dorośnie zajmie miejsce starych drzew. trzeba ją do tego odpowiedni przygotować –  tak Tomasz Niechoda opowiada o swojej pracy i pasji, które wypełniają mu  każdą wolną chwilę. Swój czas dzieli między szkołę, a Puszczę  Białowieską, w której od lat wyszukuje najstarsze i najgrubsze drzewa.

Poświęciła edukacji, działalności społecznej i Lublinowi całe życie, ale dziś pamięta się bardziej o jej bracie Władysławie Kunickim. Kim była jego młodsza o 8 lat siostra? Józefa Kunicka była radną miejską aż trzech kadencji, polityczką, społeczniczką, nauczycielką. Jej wielką pasją była edukacja. Reprezentowała samorząd miejski w Radzie Szkolnej Lublina i w 1922 roku weszła w skład działającej przy niej Komisji Powszechnego Nauczania. Opracowała statut obowiązku szkolnego, dzięki któremu siedmioklasowe wykształcenie stało się obowiązkowe dla wszystkich dzieci. 

Więzienia pełne ludzi i potężna fala emigracji z kraju - tak zakończyły się protesty po sfałszowanych wyborach prezydenckich na Białorusi. Ale czy dyktator wygrał czy tez nieustannie trzyma gardę i z strachem śledząc wszelkie przejawy wolności. Białoruś bowiem żyje w sercach w śpiewnej mowie i na obczyźnie i jeszcze powróci na ulice Mińska Grodna i Homla. wie o tym nie tylko bohaterka audiodokumentu ale i uzurpator.

Kamienica Centralna jest jedynym w renesansowym Zamościu przykładem architektury secesyjnej. Budynek ma wyjątkową historię. Mieszkały tu osoby zajmujące ważne stanowiska: lekarze, sędziowie, radcy czy notariusze, z których najbardziej znany był poeta Bolesław Leśmian. Przez ponad sto lat "Centralka" podlegała zmianom. Z jej fasady zniknęły secesyjne ozdoby: kariatydy, czy głowy faunów. Choć właśnie ukończony został remont budynku, to nie uwzględniono w nim przywrócenia ozdób. Stara się o to jeden z mieszkańców prof. Marek Blaszke. Pieniądze na ten cel chce pozyskać ze środków z budżetu obywatelskiego. Więcej o historii "Centralki" opowie Monika Malec w reportażu "Dom w sercu miasta".Fot. Fragment oryginalnej dachówki marsylskiej, którymi był pokryty dach "Centralki".

Bystrzyca na niespełna 100 km długości ma co najmniej trzy oblicza, jest największym lewobrzeżnym dopływem Wieprza, no i leży nad nią Lublin. O współistnieniu miasta i rzeki, o wielkim stawie królewskim, o mobilnych młynach i papierniach, a także o zabytkowych i współczesnych mostach, jak również o rybach i wędkarstwie.

Opowieść o wydarzeniach z końca sierpnia  1980, kiedy to grupa siedmiu studentów KUL-u wraz z jezuitą, ojcem  Bronisławem Sroką, rozpoczęła w Lublinie głodówkę w intencji „strajkujących  robotników Wybrzeża i innych miast Polski (o wytrwanie dla nich), za  wszystkich prześladowanych, więzionych, bitych i zabijanych, a  szczególności za niewinnie skazanego i więzionego Jana Kozłowskiego i  jego rodzinę, za bohaterstwo wśród Polaków, wyzwolenie ich z niewoli,  niewiedzy i kłamstwa”. Głodówka miała swój dramatyczny przebieg, a  zakończyła się tuż przed podpisaniem Porozumień Sierpniowych.

„Post  sierpniowy” – taki tytuł nosi reportaż autorstwa Katarzyny Michalak,  zrealizowany dźwiękowo przez Piotra Króla. O wydarzeniach sprzed  czterdziestu pięciu lat opowiadają: Adam Cichocki, Joanna Sowa, Marek Sowa,  profesor Bożena Wronikowska (KUL) i ojciec Ludwik Wiśniewski. Muzyka  Artur Giordano.
W audycji wykorzystano fragmenty reportażu Janiny Jankowskiej „Polski sierpień”.

Na zdj. kościół pw. Ducha Świętego w Lublinie, fot. Kuba13 / wikipedia.org

O wynalazcy z Lublina, który zmienił miejsce zamieszkania i zawód, skonstruował nowatorskie piece do wypalania drewna w górach, wypasał owce, a obecnie stworzył piece do produkcji czarnego czosnku. O czarnym węglu, czarnych owcach i czarnym czosnku, odwadze, kreatywności i nowatorskim podejściu do biznesu, który bohater dostosował do wyzwań i dramatycznych zmian życiowych oraz o tym, że w rodzinnym "stadzie" można współpracować, wytyczać nowe szlaki i rozwijać skrzydła.

Zmiana w życiu Anny Dubielis była podyktowana troską o zdrowie oraz koniecznością podjęcia decyzji co dalej z gospodarstwem pozostawionym przez jej mamę. Ania przez 20 lat pracowała w dużej firmie zajmującej się doradztwem rolniczym i mieszkała wygodnie w mieście. Co dała jej ucieczka z miasta na wieś?

Fot. Anna Dubielis

Andrzej Sawicki zapamiętał z dzieciństwa fotografię pomnika stryja Michała Lubicz-Sawickiego, który poległ pod Włocławkiem w czasie wojny z bolszewikami w  sierpniu 1920 roku i został pośmiertnie odznaczony krzyżem Virtuti Militari. Po powrocie z emigracjiodnalazł cenne dokumenty w Centralnym Archiwum Wojskowym, jednak nie zdołał ustalić miejsca, gdzie stał pomnik, który zniknął z cmentarza komunalnego, a także ze świadomości mieszkańców Włocławka. Rozmówcy: Andrzej Sawicki, Tomasz Wąsik - kustosz działu historycznego  w Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej,Sławomir Kukiełczyński i Aleksander Kociołowicz z Włocławskiego Centrum Kultury oraz ksiądz Teodor Lenkiewicz - proboszcz kościoła w Szpetalu Dolnym. Teksty czytają: Małgorzata Żurakowska, Piotr Wróblewski, Józef Szopiński, Jarosław Zoń.

Opowieść o  kazimierskim psie Tito, który jest być może ostatnią psią legendą w  nadwiślańskim miasteczku. Z pejzażu Kazimierza znikają bowiem wolno  biegające kundle. Zmieniają się przepisy, organizacje działające na  rzecz zwierząt także zabiegają o to, by bezpańskich czworonogów w ogóle  nie było. Właściciel Tita – znany mieszkaniec Kazimierza  Paweł Skrzeczkowski – snuje barwną opowieść o trzech postawach wobec  „braci mniejszych”: miłości, okrucieństwie i nadgorliwości.
W audycji wykorzystano fragmenty archiwalnego reportażu Katarzyny Michalak „Cztery łapy i pomnik”.

Realizacja akustyczna: Piotr Król. Rok produkcji: 2020.