Justyna  Janik, autorka książki „Gra jako obiekt oporny” w swoich badaniach stawia sobie za cel sprawdzenie w jaki sposób gra, projektowana przez  człowieka i dla człowieka, staje się autonomicznym znaczeniotwórczym  bytem i jednym z elementów transformujących rzeczywistość społeczno-kulturową. Wraz z naszymi gośćmi zastanawialiśmy się czy gra  komputerowa może być przedmiotem filozoficznej refleksji, jak wygląda relacja gry i gracza oraz w jaki sposób rozumieć tytułową oporność gry. W rozmowie udział wzięli dr hab. Tomasz Majkowski, dr Marta  Błaszkowska-Nawrocka oraz Autorka. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy o grach komputerowych w ich społecznym, ontologicznym i semantycznym wymiarze.

Spotkanie odbyło się 30 marca 2022 r. w Kawiarni Literackiej  ul. Krakowska 41 i było transmitowane na profilu Facebook i kanale  YouTube Wydawnictwa UJ

dr  Justyna Janik – kulturoznawczyni i groznawczyni. Pracuje w Instytucie  Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Badawczo interesuje  się filozofią gier cyfrowych oraz ich aspektem przestrzennym. Działa w  ramach krakowskiej grupy badaczy LvL.Up i Ośrodka Badań Groznawczych UJ.  Publikowała swoje teksty w czasopismach „Journal of the Philosophy of  Games”, „Game Studies” i „Journal of Gaming & Virtual Worlds”.

dr  hab. Tomasz Z. Majkowski – groznawca, badacz literatury i kultury  popularnej. Adiunkt w Katedrze Antropologii Literatury i Badań  Kulturowych Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i  kierownik funkcjonującego tamże Ośrodka Badań Groznawczych. Członek  założyciel stowarzyszeń Central and Eastern European Game Studies oraz  Games and Literary Theory. Mieszka i pracuje w Krakowie.

dr  Marta Błaszkowska-Nawrocka – literaturoznawczyni i groznawczyni  prowadząca zajęcia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego  oraz na kierunku game design w Wyższej Szkole Europejskiej,  współpracowniczka Ośrodka Badań Groznawczych UJ. Bada fantastykę z  perspektywy filozoficznej i kulturoznawczej, zajmuje się również kulturą  popularną.

O książce

Co  się dzieje, gdy spotka się gracz z grą? Zazwyczaj – nic  przewidywalnego. Książka Justyny Janik koncentruje się na relacji między  graczem a grą cyfrową, która jest opisywana w kontekście krytycznych  pism Tadeusza Kantora i nowomaterialistycznej filozofii Karen Barad.  Teorie te zostają wykorzystane w serii wnikliwych i krytycznych analiz  różnych zjawisk, które pojawiają się w grach cyfrowych, takich jak  glitche, speedruny, wewnątrzgrowe duchy oraz ruiny porzuconych gier  sieciowych. Efektem takiego podejścia jest nowe rozumienie gry oparte na  materialności i relacjach, gdzie gracz i gra są współtwórcami znaczeń  płynących z aktu grania. Fenomen cyfrowej rozgrywki ujęty więc zostaje w  odmiennym świetle, skłaniając do zastanowienia się, w jaki sposób gry  mogą doprowadzić nas do wniosków na temat transformacyjnej siły  spotkania z nie-ludzkim Innym.

„Autorka  wprowadza do dyskursu groznawczego nowy poziom refleksji ontologicznej,  który znacząco różni się od obecnych w literaturze specjalistycznej  badań formalnych i egzystencjalnych. Traktując gry jako «obiekty  oporne», oferuje nowatorski opis złożonego i multimodalnego fenomenu,  jakim jest bio-obiekt gry cyfrowej”.