พุทโธรู้ใจคือ ใจหนักก็รู้ ใจเบาก็รู้ ใจเพ่งก็รู้ ใจคลายออกก็รู้ ใจหลงไปคิดก็รู้ ก็รู้ว่าหลงไปแล้ว ไม่ได้บอกว่าห้ามหลง ไม่ได้บอกว่าอย่าเพ่ง มันเป็นอย่างไรก็รู้ไปซื่อๆ สภาวะมันต้องเปลี่ยนอยู่แล้ว แต่เปลี่ยนมากหรือเปลี่ยนน้อยเท่านั้นเอง สักช่วงหนึ่งเราก็เจตนาสังเกต ทำไมเราไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้อะไรก็รู้ว่าตอนนี้ดูอะไรไม่ออกเลย นั่นก็ดูออกแล้วว่าดูอะไรไม่ออก แล้วเราอยากดูก็รู้ลงไปสิว่าอยากดู รู้อะไรก็ได้ รู้สภาวะที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้า --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเจริญสติในชีวิตประจำวัน ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓