O starości, jako przystanku i młodości z gumy rozmawiam z Anną Augustyn Protas (@wo meno power) dziennikarką, autorką książek i etyczką.

Rzucamy snop światła na ludzi starszych, zastanawiamy się, kim są w naszej kulturze. Czy jeszcze nośnikami pamięci, czy już tylko ciężarem. Bywa mądrze – rozmawiamy o kulturach postfiguratywnych, prefiguratywnych i kofiguratywnych.  O tym, że dzisiaj starsi to postarzeni młodzi. Zastanawiamy się nad kobiecym starzeniem z menopauzą w tle. O tym, co się dzieje, kiedy idziemy ulicą i już nie zbieramy spojrzeń. To dobrze, czy niedobrze? O 70 latkach na Tinderze też rozmawiamy.

Wyszło nam przewrotnie optymistycznie - mówimy o pierwszej i drugiej starości, o zdrowej medycynie o tworzeniu wspomnień. O kolejności rzeczy. I jak zrobić, aby dochodząc do kolejnej bazy mieć odhaczone najważniejsze rzeczy.

Mówimy o rozciąganiu czasu, o poszukiwaniu duchowości, o tym jak się z wiekiem przedefiniujemy. Też o tym, czy starość ma w sobie dość mocy by przygotować nas do ostatecznego. I kiedy następuje ten moment, w którym widzimy, że to już się wydarzyło, starość przyszła nieodwołalnie, koniec, kropka.

Jaka to jest energetyczna rozmowa, nie wiedziałam, że to taki wdzięczny temat! Ani, dziękuję za ten cały śmiech!

.

Przeczytaj, nie pożałujesz:  

✦ Anna Augustyn Protas, dr Tadeusz Oleszczuk „O Menopauzie, czego ginekolog Ci nie powie”

✦ cokolwiek Elisabeth Strout i Juliana Barnes’a

✦ Barbara Woźniak „Niejedno”

✦ Ann Patchett „Stan Zdumienia”

Posłuchaj:

✦ Claude Debussy, Clair de Lune

https://www.youtube.com/watch?v=CvFH_6DNRCY