Jest takie miejsce na ziemi, którego progu za nic nie chcemy przekroczyć. Hospicjum. Brzmi jak trzysylabowy wyrok. Tymczasem moja rozmówczyni @doktor.malenda mówi, że w razie potrzeby… chciałaby się tam znaleźć. A wie co mówi! Jest lekarką opieki paliatywnej. Pracuje w hospicjum. Opowiada jak można pacjentom dać spokój, uśmiech. wytchnienie od bólu, czas na załatwienie wszystkich spraw. Sprawić, aby ich czas zwolnił. Mówi też o tym czym jest terapia uporczywa i terapia daremna. I o tym dlaczego pogodzenie się z odchodzeniem daje ulgę. 

Jej zdaniem hospicjum nie jest tylko o śmierci, ale przede wszystkim jest o życiu. I ja się z tym zgadzam. Bo pacjenci innego już mieć nie będą. Jest w tej rozmowie konkret i światło. Lekkość i powaga. Prawda. Bo jeśli już umierać to lepiej dobrze niż źle.

Zajrzyj (nieodmiennie) na:

Instytutdobrejsmierci.pl

Przeczytaj:

Ken Wilber „Śmiertelni. Nieśmiertelni”

Elizabeth Kubler – Ross „Życiodajna śmierć. O życiu, śmierci i życiu po śmierci”

Sam Knight „Biuro Przeczuć. Historia Psychiatry, który chciał przewidzieć przyszłość”.  

Posłuchaj:

Michał Zator harfista.pl