Dziś rozmawiam z doulą umierania – Anją Franczak (założycielka @Instytutdobrejsmierci). Anja

opowiada mi na czym polega jej praca i kto zgłasza się do niej po pomoc. Twierdzi, że umieranie nie

jest dla ekspertów i fachowców, tylko dla zwykłych ludzi. Tylko … zapomnieliśmy jak to się odbywa. W

swojej pracy daje ludziom poczucie zaufania, że to potrafią i że dadzą radę. Mówi o tym, co w

kontakcie ze śmiercią nas wzbogaca i że wokół śmierci jest mnóstwo miłości, bliskości, nie tylko sam

smutek. Także o tym jak trudno niekiedy poruszać się pomiędzy osobami, które odchodzą, a ich

bliskimi, czyli tymi, którzy zostają. Czasem trzeba negocjować!

Anja mówi o tym, że boimy się niewiedzy. Tego, że nie mamy pojęcia jak wygląda umieranie. Dlatego

tą wiedzą się dzieli. Kiedy już wiemy jak będzie to wglądało, co będzie działo się z ciałem - czy jest

łatwiej? Być może.

Mówi o tym, jakie predyspozycje musi mieć osoba gotowa towarzyszyć innym w odchodzeniu i czy

komuś, kto sam doznał straty będzie łatwiej. Oraz o tym, dlaczego w kulturze mamy tak wielki

problem z mówieniem o śmierci i pocieszaniem osób w rozpaczy. Twierdzi, że w centrum żałoby

zawsze jest miłość.

Zapraszam do wysłuchania ósmego odcinka podcastu RZECZY TRUDNE na Spotify i YouTube.

Link w bio.

Zajrzyj do naszych poleceń:

✦ Megan Devine „It’s Ok that You’re not Ok” (polski tytuł „Cierpisz? Masz do tego prawo”)

✦ Atul Gawande „Śmiertelni”

✦ Kathryn Mannix „With the End in Mind: Dying, Death, and Wisdom in an Age of Denial”

✦ Louise Gluck „Ararat”

Posłuchaj:

✦ Zbigniew Preisner, „Dies Irae”

https://www.youtube.com/watch?v=G9PLgotzn0U

Napisz do mnie, jeśli chcesz mi opowiedzieć swoją historię.

[email protected]

J.W.

_________________

Dżingiel: @rzeczynieslychane

https://www.youtube.com/watch?v=G9PLgotzn0U