Çocukluğumuzda farkında olarak ya da olmayarak edindiğimiz algılar, oluşmuş inançlar ve düşünceler oluyor. Çocukluğumuzda varoluşumuzun önceliği hayatta kalmak olduğu için o zaman oluşan karakterimiz ve kişiliğimiz de hayatta kalma amacıyla oluşan mekanizmaların toplamı oluyor. Bu mekanizmalar etrafta tehdit olabilecek olguları görmeye algılamaya ve ona karşı kendini koruma üzerinden kurulmuş oluyor. Bu karakter ve kişilik bizim oluşturduğumuz zırhımız aslında. Bu zırhı ve altındaki varoluşu birbirinden ayırmadan bir ilişkiye girmek aslında zırhımızdan ilişkiye girmeye çalışmak oluyor. Zırhımızı yani bizi koruması için devreye giren baş etme mekanizmalarını kendimiz, karakterimiz zannetmek ve bununla uygun bir ilişkiye girmek bu zırhı korumamıza devam ettirecek ilişkilere sokar. Yani kendini koruma mekanizmalarını devam ettiren. Zırhının ve asıl benliğinin ne olduğunu anlamadan, bunları ayrıştırmadan, ve zırhını koruyarak buradan sevgi, güven ve huzur getiren bir ilişki kurmak mümkün mü? Kendini, asıl benliğini anlamak ve zırhınla benliğini ayrıştırmak istiyorsan Kendinle Sevgiden Buluş farkındalık atölyelerine katıl. Sinir sisteminde güvenli varoluşa kendini getirebilmek ve sinir sistemini yeniden kodlamak için Yoga ve Şifa ile Ferahlığa Yolculuk kampına katıl. Sevgiyle kal.

Korku en ilkel duygulardan biridir. Doğduğumuz zaman bedenimiz ve bünyemiz hayatta kalmayı önceliklendirir. Bunu sağlayan şeylerden biri de kendini korumayı öğrenmektir. Korku duygusu aslında kendimizi korumamız için gereken ve devreye giren en ilkel ve aslında işlevsel birincil duygulardan biridir. Bu korku duygusu ve bu korkudan varoluş hepimizin temelinde var. Bedenleştikten sonra bu duyguyla varoluyoruz. Yaşamımızın ilk yıllarında, aciz bir çocukken, davranışlarımız ve varoluşumuz kendimizi güvende tutacak şekilde oluşuyor ve şekilleniyor. Yani benliğimiz aslında korku tabanlı kendimizi koruma mekanizmamız oluyor, yani zırhımız. Yaşamı farkındalıkla yaşamaya başladıkça personamızın benliğimizi korumak için oluşmuş bir zırh olduğunu fark ediyor ve benliğimizi tanımaya, anlama ve oradan yaşamaya adım atabiliyoruz. Bu da korkudan değil, güvende hissettiğimiz yerden zırhın altında koruduğumuz benliğimizi tanımak ve oradan yaşamak oluyor. Bu güveni biz kendimize sunmayı ve sağlamayı öğrendiğimiz zaman bu zırhı kenara koyarak yaşayabiliyoruz. Hem kendimize hem de yaşama ve etrafımızdakilere korku, tedirginlik ve tehdit algısıyla bakmayı bırakıp, sevgiden ve şefkatle bakmaya başlıyoruz. Ve işte orası hem kendimizin zırhımızı bıraktığımız hem de etrafımızdakilere zırhlarını bırakmaya davet ettiğimiz yer oluyor. Buraya farkındalık, güven, kabulle geliniyor. Buraya bu yolda yürünerek geliniyor. Yaşam doğumdan ölüme giden yol değil belki de korkudan sevgiye giden yol. Bu yol ancak yürümeyi seçenin ayaklarının altında beliriyor. Sen de bu yolda yürümek ister misin? Seni yolunda desteklemek için Online olarak 4 günlük Kendinle Sevgiden Buluş Farkındalık atölyesi, 14-17 Mart’ta Yoga ve Ayurveda ile İçindeki Evreni Tanı kampı ve 22-26 Mayıs’ta Yoga ve Şifa ile Ferahlığa Yolculuk kampı düzenliyorum. Detaylar için bana [email protected] adreainden ulaşabilirsin. Sevgiyle kal.

Sistemler gruba hitap eder, bireye değil. Bireysel ve kişisel sorularımıza sistem asıl cevabı veremez. Sistemlerin kalıp yaklaşımları bizim üzerimizde eğreti duran bir kıyafet gibidir. Ve yeri geldiğinde çoğu insan bu kalıp doğru ve güzel olan sanarak ona kendini uydurmaya, sığdırmaya çalışıyor. Nasıl eskiden kıyafetleri terziler kişiye özel dikermiş, ve kişi onun içinde kendini en güzel şekilde hisseder ve gösterebilirmiş; öyle bir kişisel varoluşumuzu, benliğimizi, bize özel olanı anlayabileceğimiz bir döneme geçiyoruz. Bu da sistemi ve sistemleri, ve bugüne kadar oluşmuş yapıları sorgulayarak başlıyor. Bu kişisel hayatımızdaki sistemler de olabilir, kolektif toplumsal sistemler de. Bu bireysel ve kişisel anlayışa gidişat bizi asıl özümüzle ve kabilimizle buluşturacak olan da yol. Bugüne kadar oluşan ve sürdürülen sistemler öz olanı anlamlı ve aktarılabilir hale getirirken, büyük kitlelere hitapta bu özden uzaklaşıp sistem cevabın kendisiymiş gibi sunabiliyor. Biz kendimizi anlama yolunda kalıpların kısıtlayıcı kaldığını gördüğümüz yerde tekrardan öz olana doğru yöneliyoruz. Bu kişisel erdeme giden yol. Bu dönem dışarıdaki sistemlerde çatlaklar oluştukça seni içeri bakmaya yönlendiriyor. Bizim kendi bünyemizde çatlaklar da olabilir. Bu noktada da hatırlatmak isterim ki, sen sandığının derinlerindesin. O derinlerden buluşmak dileğiyle. Sevgiyle.

Her ne kadar yeni yıla yaklaşıyor olsak da kış dönemleri yeni başlangıçlardan ziyade geçmiş seneyi değerlendirmek ve yeniye başlamadan önce hazırlık yapmak için daha uygun zamanlardır. Bu süreçte sana hizmet edeni ve etmeyeni anlamak, geçtiğin sana kattıklarını anlamak, hizmet etmeyeni bırakmak, gitmek istediğin yönü ve o yönde ilerlemek için anlamlı olanı nasıl kendine katabileceğini belirlemek ve fark ettiklerinin ışığında baharda doğanın da uyanışıyla yeniye başlamadan önce seni ileriye götürecek olan için hazırlık yapmak için en iyi dönemdir. Bu dönem, seni engellediğini düşündüklerinin kendinin dışında değil içinde olduğunu anlayarak, kendinde bugüne kadar görmediklerini görmeye niyet etmek, ve yaşamak istediklerini yaşayabilmen için kendini nasıl yapılandırmanın anlamlı olduğunu anlamak ve değerlendirmek için iyi bir dönem. Kendini tanımak ve anlamak kendinle işbirliği içinde olmanı sağlar. Kendi doğanı anladığın yerden kendinle işbirliği içine girdiğinde kendine ve becerilerine inancın artar ve tüm varoluş ve potansiyelinle hareket edebilirsin. Kendinle işbirliği içinde olarak yeniye başladığında işte o zaman bu başlangıç seni, senin için anlamlı bir yere götürür. Sevgiyle kalın

Kendine koyduğun koşullar ve şartlar seni senden uzaklaştırıyor. Kendine koyduğun koşullar kendini ve yaşamı koşullu deneyimlemene neden oluyor. Kendinle ilişkin koşullu bir ilişkiye dönüşüyor. Her koşul içsel bir baskı yaşattığından varoluşunu kendine yaşatamaz olduğun gibi, kendini kendine parçalar halinda yaşatıyorsun. Olanı da tanımaktan ve deneyimlemekten uzaklaşıyor oluyorsun. Bu hayattaki en büyük lutüf olan varlığınla koşulsuz bir varoluş mümkün. Sevgiyle.

Hayatta hissettiğimiz ve yaşadığımız sevgi benliğimizde sevgiye izin verdiğimiz kadardır. Kendinle sevgiden buluşmak, varoluşundaki sevgiyi hissetmene engel olanı bırakarak olur. Kendine koyduğun koşullar, seni kendinle mücadele içinde bırakır. Ve mücadele hayatlaymış gibi sanmana neden olur. Mücadele, olmazsa sevilemeyeceğine inandığın koşulları korumaya çalışma çabandır. Halbuki seni sevgiyi hissetmekten alıkoyan bu koşulların kendisi. Sevgiden, sevgiyle.

Kalbinde yas ve şükürü birarada yaşamak

Genelde çoğu insan bir insana çekim duyar ve sonra onunla bir ilişki hayal eder ve belki de oldurmaya çalışır. Kaç insan bir ilişki hayal edip o ilişkiyi yaşayabilecek kişi olmaya hazır mıyım, hazır olmak için ne yapabilirim diye sorar kendine? Ya da istediğini bildiği ilişkiyi kurabileceği biri mi karşısındaki diye bakar? Kaç insan “nasıl bir ilişki istiyorsun?” sorusuna detaylı cevap verebilir? Nasıl bir ilişki istediğini bilmek kendini bilmekten, tanımaktan geçer. Çoğumuz ise kendimiz yerine bir başkasına bakıp umut ediyoruz aradığımız ilişkiyi yaratacak kişi o olsun diye. Hatta aynı kalıp aynı tür insanlara çekim duyuyoruz, ve sonucun farklı olmasını bekliyoruz. Çekim duyduğunu sandığın kişi bile içindeki anksiyetiyi yükselten biri de olabilir. Hızlı kalp atışların her zaman sevginin işareti değil bedenin sana başka mesajlarını iletme yöntemi olabilir. Ve bunun nedeni sende, senin iç dünyanda yatar. Kendinle Sevgiden Buluş atölyesi bu sorularına cevap verebilir. Katılmak için sedaerkman.com sayfasından detaylı bilgi edinebilirsin. Sevgiyle.

Hepimiz düşüyoruz. Düştüğümüz zamanları yeri geldiğinde saklamak istiyoruz. Hassasiyetimizi gizleme ihtiyacı duyabiliyoruz. Güçsüz sanmasın başkaları bizi diye. Bu deneyim zamanında güçsüzlüğümüzden faydalanıldığı için olabiliyor. Bu benim için geçerliydi ve o yüzden kimse düşmesin, benim yaşadığım acıyı yaşamasın isterdim. Şimdi görüyorum ki kimsenin düşmesini engelleyemem ve acı yaşamalarından koruyamam. Ama ayağa kalmak isteyenlere yardım edebilir, acısına çözüm bulmak isteyenlere destek olabilirim. Düşmek güçsüzlük değil, acı ve hassasiyet zayıflık değil. Öyle hissettiren ve seni en güçsüz anlarında saklanmak zorundaymışsın gibi hissettiren her deneyim için üzgünüm. Daha fazla saklanmak istemediğinde de bil ki seni desteklemek için hazır bekleyenler var. Sevgiyle.

Algın dışarıya dönükse sanrılarla yaşarsın. Dışında gibi gözükeni anlamaya gösterdiğin ilgi, özen ve enerjiyi kendini anlamaya yönlendirdiğinde kendi gerçekliğine yaklaşırsın. Bir değişim yaşamak istiyorsan ancak bu gerçekliğe yaklaştıkça bunu yaratabilirsin. Bireysel hayatında sanrılardan kurtuldukça toplumsal ve kolektif olarak da sanrılarından kurtulur, olana gözün açılır. Sevgiyle