بعضی ها چون خیال می کنند تا ابد زنده هستند و باور ندارند روزی مرگ به سراغ آنان هم خواهد آمد هیچ ترسی از ظلم به دیگران ندارند. حق افراد را پایمال می کنند و آنقدر پیش می روند که درست در لحظه ورود به گور تازه متوجه می شوند که دیگر آنجا دیر است.

علی بهزاد از روزنامه نگاران قدیمی و پیشکسوت و یکی از همکاران و دوستان قدیمی من بود که در ابتدای بهار ۹۹ به خاطر کرونا از دنیا رفت. یادداشتی در باره اش نوشتم که به صورت آپلود صوتی تقدیم کردم.

در دوران کرونا تمام معلمان ناچار به تدریس مجازی شدند و معلمان روستایی و دانش آموزان این مناطق با دشواری های بیشتری روبرو شدند. اما بودند معلمانی که معرفت هایی به خرج می دادند تا این آموزش لذت بخش تر و ماندگارتر باشد. این ماجرا مربوط به یک معلم در لرستان است.

در دوران کرونا تمام معلمان ناچار به تدریس مجازی شدند و معلمان روستایی و دانش آموزان این مناطق با دشواری های بیشتری روبرو شدند. اما بودند معلمانی که معرفت هایی به خرج می دادند تا این آموزش لذت بخش تر و ماندگارتر باشد. این ماجرا مربوط به یک معلم در لرستان است.

خانه که محل آرامش خیال هست همیشه همان منزل محل سکونت نیست. گاهی محل کار هم خانه ما هست به شرطی که ...

اغلب افراد وقتی موفقیتی به دست می آورند و با انتخاب پاداشی روبرو می شوند، آن جایزه را برای خود برمی گزینند. اما برخی هم آن پاداش را برای دیگری می خواهند مثل این مورد

گاهی برای انجام یک کار نیک و پسندیده کافیست کمی دقت کنیم. مثل خانواده ای که غذای گرم به دیگران هدیه می کند.

گاهی یک قهرمان ورزشی حرکتی انجام می دهد که از نظر انسانی بیشتر از مدالی که کسب کرده در ذهن افراد ماندگار می شود.

برکت به کسب و کار را خدا می دهد به شرط آن که انسان باشیم و هوای هم را داشته باشیم

گاهی مرز بین نان حلال و حرام به اندازه یک اختلاف کوچک در ترازو است.