ضحاک، دهاک و اژی دهاک هم نام داشت. اژی دهاک در متن های دینی ایران باستان جز دیوان و فرزند اهریمن ست که سه سر، سه چشم و سه پوزه داشت. در اوستا فقط شخصیت دیوی دارد که سرانجام فریدون با ضحاک نبرد می کند و او را از میان برمی دارد. در شاهنامه به گونه ی دیگری آمده است؛ ضحاک فرزند امیری نیک سرشت و دادگر به نام مرداس بود. ضحاک با فریبکاری اهریمن، پدر خود را با حیله از میان برداشت و به جای او بر تخت نشست و بر فرمانروایی جمشید نقطه ی پایان گذاشت. اهریمن از او خواست که به پاداش آنچه بر او انجام داده بر دوش او بوسه بزند. بر اثر این بوسه، بر دوش ضحاک دو مار رویید و اژی دهاک سه سر، سه پوزه و شش چشم اوستا به این صورت جلوه کرد. مغز جوانان سرزمین ایران خوراک مارهای دوش او بود. دوران ضحاک هزار سال طول کشید. رفته رفته خردمندی و درستی از بین رفت و خرافات و نادرستی آشکار شد.