«این نامه‌ای است از واله و حیران و گم‌کردۀ نزهت‌الزمان و ضوءالمکان و ستم‌کشیدۀ دوران، ملک نعمان، به پسر خویش شرکان...»

ملک شرکان ولی‌عهد ملک نعمان بود که از دوباره فرزنددار شدنِ پدرش بی‌خبر بود. نزهت‌الزمان که یکی از آن دو فرزندِ بعدیِ ملک‌ نعمان بود، سال‌ها از دربار متواری شده بود و حالا بر حسب اتفاق، به عنوان کنیزی باکفایت به دربار ملک شرکان تقدیم شده است. ادامۀ قصه را در شب ۶۷ بشنوید.

بعضی واژه‌های دشوار شب ۶۷:

مغنّی: آوازه‌خوان و نوازنده

مشّاطه: آرایشگر

واله: سرگشته و حیران

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.