Nowa kniha w Ludowym nakładnistwje Domowina měła nas po woli wobdźělenych w přichodnych měsacach zaběrać. Je to esejowy zběrnik „Serbstwo, quo vadis?“, w kotrymž so 19 awtorkow a awtorow z přichodom Serbstwa zaběra.

Nowe lěto je hakle mało dnjow młode. To mysliš rady hišće na wjerški minjeneho lěta. Krosnowarjej Achim Mič a Syman Pöpel mataj wosebje dobru přičinu za to.

Monika Gerdesowa přeprošuje Was nětko, zhromadnje wróćo zhladować na zašłe lěto, na 2024 – na někotre podawki a wjerški, bolosćiwki abo nawopak wěcki k smějkotanju.

Štwórty a z tym posledni dźěl našeje dyrdomdejskeje stawizny "Polarne sony". Mały Jurij, polarna liška Lola, lapska holca Sanna a lumik Taavi pytaja za polarnym swětłom

Jan Čěpic z Kulowa, kiž je nimale pjeć lětdźesatkow w brunicy dźěłał, je wjele změnow a dalewuwićow dožiwił. Kak hlada wón na swoje dźěło, tež do přichoda, to zajimowaše Bena Šołtu. Tak je sej jeho rozmołwu přeprosył.

třeći dźěl našeje dyrdomdejskeje stawizny Lubiny Hajduk-Veljkovićoweje: Polarne sony. Mały Jurij je z Łužicy do Finskeje přećahnył, dokelž je jeho nan polarny slědźer. A kak dźe dale? To słyšiće tule.

Njedźelniše wusyłanje 15.12.2024: Jěwa-Marja Čornakec je tekstarka, dramaturgowka, spisowaćelka, redaktorka a dramatikarka. Měrćin Wjenk je so z njej na nadrobnu rozmołwu wo jeje žiwjenju a tworjenju zetkał.

Pohladajće sami a dajće sebi lubić. Jenož doprědka hladać njemóžeće, wšako wěsće, rumpodich sej wšitko pisa. Za was słuchohra Lubiny Hajduk-Veljkovićoweje „Polarne sony”(prěni dźěl)

Jurij bydli w sewjernej Finskej. Jemu je so časćišo wo polarnej lišce dźało, doniž njesteješe wona nadobo woprawdźe před nim a z nim rěčeše. Haj, Jurij je z polarnej lišku rěčał a jej samo mjeno dał - Lola. Kak dale dźe?

Dajće sebi lubić.