การเดินทางจากกรุงมอสโก ไปยังเมืองวลาดิวอสตอค ซึ่งอยู่ทางตะวันออกสุดของประเทศรัสเซีย เครื่องบินคงเป็นตัวเลือกที่สะดวกและรวดเร็วที่สุด (บิน 8-9 ชั่วโมง) แต่ถ้ามีเวลาชีวิตไม่เร่งรีบและชื่นชอบรถไฟ "ทรานส์ไซบีเรีย" คงตอบโจทย์ที่สุด

การเดินทางด้วยรถไฟสายทรานส์ไซบีเรีย เส้นทางกรุงมอสโก-วลาดิวอสตอค ต้องใช้เวลาเดินทางประมาณ 6-7 วัน ด้วยระยะทางประมาณ 9,289 กิโลเมตร และแม้ 2 เมืองนี้จะอยู่ในประเทศเดียวกันแต่เวลาห่างกันถึง 7 ชั่วโมง เมืองวลาดิวอสตอค อยู่ทางตะวันออกสุดของรัสเซียก็จริง แต่กลับไม่ใช่ดินแดนไกลปืนเที่ยง เป็นประตูสู่เอเชียที่ทางรัฐบาลให้ความสำคัญมากยิ่งขึ้น ไม่เพียงแค่นั้นเมืองนี้ยังมีประวัติศาสตร์และวิถีชีวิตที่น่าสนใจที่สามารถพบเห็นได้ทั้งชาวจีน ญี่ปุ่น และเกาหลี รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ

ความกว้างใหญ่ของประเทศรัสเซีย ยังมีเรื่องราวให้ค้นหาโดยเฉพาะพื้นที่ทางตะวันออกที่ติดกับทะเลญี่ปุ่น ซึ่งห่างไกลจากกรุงมอสโกเมืองหลวงของรัสเซีย

พื้นที่ทางตะวันออกไกลมีขนาด 36% ของดินแดนรัสเซียแต่กลับมีจำนวนประชากรหนาแน่นน้อยกว่า เป็นที่ตั้งของเขตการปกครองปรีมอร์สกี มีพรหมแดนติดกับมณฑลเฮย์หลงเจียงของจีน โดยมี วลาดิวอสตอค เป็นเมืองใหญ่เมืองหลักของที่นี่ และยังเป็นที่ตั้งของชนกลุ่มน้อย "อูเดเก" ซึ่งมีบรรพบุรุษสายเลือดเดียวกันกับชาวแมนจูเรีย ชนกลุ่มน้อยที่นี่มีวิถีชีวิตและวัฒนธรรมแตกต่างจากรัสเซียอย่างไร ท่ามกลางสภาพอากาศหนาวเย็นอยู่กันอย่างไร รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ

หากเราศึกษาประวัติศาสตร์และเส้นทางการเข้ามาของพุทธศาสนาในประเทศไทย นอกจากประเทศอินเดียที่เป็นจุดเริ่มต้นของศาสนาพุทธแล้ว ศรีลังกาก็เป็นอีกหนึ่งประเทศที่มีความสำคัญต่อเรื่องนี้เช่นกัน

ศรีลังกา ประเทศเกาะเล็ก ๆ ทางตอนใต้ของอินเดีย เป็นอีกหนึ่งพื้นที่ที่ศาสนาพุทธเข้าไปมีบทบาท หยั่งรากฝังลึกอยู่ในสังคมมาเป็นเวลายาวนานจนกลายเป็นศูนย์กลางการเผยแผ่ไปยังภูมิภาคอื่น ๆ รวมถึงประเทศไทยด้วย ไม่มีใครคาดคิดว่าศาสนาพุทธในที่ที่มีความเจริญรุ่งเรื่องจะมียุคเสื่อมถอย ฟื้นฟู แล้วกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง การเดินทางค้นหาความศรัทธาของชาวศรีลังกาในครั้งนี้ใช้เวลา 11 วันกับ 16 สถานที่ ไปที่ไหนบ้าง รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ

นับตั้งแต่ประเทศ #ศรีลังกา ประสบปัญหาด้านเศรษฐกิจและการเมืองอย่างหนัก ส่งผลให้ประชาชนพบกับความยากลำบากมากยิ่งขึ้นทั้งการขาดแคลนอาหาร รวมถึงพลังงานอย่างน้ำมัน ทำให้นักท่องเที่ยวไม่กล้าเดินทางเข้าไปท่องเที่ยว

แต่การตัดสินใจเดินทางเข้าไปของทีมงาน Spirit Along the Way ในช่วงภาวะวิกฤติก็ทำให้เห็นอีกด้านหนึ่งของชีวิตผู้คนที่นั้น เริ่มต้นการเดินทางตั้งแต่กรุงโคลัมโบไปที่เมืองจาฟนาทางตอนเหนือสุด แล้วไปต่อที่ทรินโคมาลี ก่อนลงไปทางใต้ที่รัตนปุระ การเดินทางมีเรื่องราวทางประวัติศาตร์ผ่านการต่อสู้ รวมถึงเรื่องราวของเด็กที่วิ่งขายดอกไม้ตามเส้นทางเลี้ยวลดคดเคี้ยวของภูเขาที่สามารถโผล่จากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งได้อย่างรวดเร็ว จนกลายเป็นไวรัลไปทั่วโลก ไปศรีลังกายังได้เห็นอะไรอีก รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ

ไก่เป็นอาหารยอดนิยมของคนทั่วโลก สามารถรังสรรค์ได้หลากหลายเมนูโดยเฉพาะ ข้าวมันไก่ ซึ่งแต่ละประเทศก็มีเอกลักษณ์และรสชาติเฉพาะตัว คุณอาจนึกถึง ข้าวมันไก่สิงคโปร์ แต่เราชวนคุณไปรู้จักกับ ข้าวมันไก่ไหหลำ จากจีน

เบื้องหลังความอร่อยไม่ใช่แค่รสชาติจากเนื้อไก่ น้ำจิ้มรสเด็ด หรือข้าวมันแสนอร่อย แต่มาจากความพิถีพิถันในการเลี้ยงไก่พันธุ์หวินซาง ซึ่งเป็นไก่ชั้นยอดแห่งเกาะไหหลำ กับ 4 เดือนที่เลี้ยงแบบปล่อยและ 3 เดือนที่เลี้ยงให้อยู่ในกรง ประกอบกับอาหารและแร่ธาตุจากน้ำทะเล ที่เป็นเบื้องหลังให้เนื้อไก่อร่อยติดใจ ไม่เพียงแค่นั้นการกินข้าวมันไก่ที่นี่ต้องมีอีกอย่างมากินคู่กันจึงจะครบสูตรความอร่อย คืออะไร ไก่สัมพันธ์กับประวัติศาสตร์ความเชื่ออะไรบ้าง แล้วเมนูไก่ในเกาหลีและตะวันออกกลางมีที่มาที่ไปอย่างไร รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ

จักรวาลชีวิตของชาวจ้วง หนึ่งในชนกลุ่มน้อยสำคัญที่มีขนาดใหญ่ของประเทศจีนที่มีประชากรมากถึง 12 ล้านคน แม้มีประชากรจำนวนมาก แต่ก็มีความผูกพันกันเป็นเครือญาติ

จากตำนานกล่าวถึงหญิงชาวจ้วงคนแรกเกิดมาจากใจกลางเกสรดอกไม้ เธอได้ปั้นดินให้เป็นมนุษย์จนเกิดลูกหลานชนเผ่าจ้วง ระบบสังคมของที่นี่ผู้หญิงเป็นใหญ่ ในสมัยก่อนการแต่งงานฝ่ายชายจะเป็นฝ่ายเข้าบ้านของฝ่ายหญิง หรือที่เรียกว่า "เอาเขย" ส่วนลูกที่เกิดมาต้องใช้แซ่หรือนามสกุลผู้เป็นแม่นำหน้า ผู้อาวุโสจะได้รับการยกย่องให้เป็น "ย่า" ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการเป็นผู้นำทางความเชื่อ รวมถึงผู้หญิงยังคงต้องทำงานหนักกว่าผู้ชาย จนกระทั่งมีการปฏิวัติวัฒนธรรมรวมชนกลุ่มน้อยให้เป็นจีน ทำให้ความเชื่อ วัฒนธรรม และภาษา จึงค่อย ๆ ถอยห่างแต่สายสัมพันธ์ต่าง ๆ ก็ยังคงใกล้ชิดกัน รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ

"หุย" เป็นชื่อเรีกประชากรจีนที่นับถือศาสนาอิสลาม อาศัยอยู่ในเขตปกครองตนเองชนชาติหุย ซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยที่มีจำนวนมากถึง 9.82 ล้านคน

จริง ๆ แล้วชาวหุยอยู่รวมกับชนเผ่าอื่น ๆ ที่นับถือศาสนามอิสลามเหมือนกันอีก 10 กลุ่ม แล้วก็เรียกชื่อเดียวกัน พวกเขาเข้ามาสู่ดินแดนแห่งนี้จากเส้นทางสายไหม เป็นพ่อค้าชาวอาหรับ เปอร์เซีย เอเชียกลาง เข้ามาติดต่อค้าขายนำความเจริญมั่งคั่งสู่จักรวรรดิจีน ราชสำนักจีนจึงจัดพื้นที่ให้อยู่ที่แห่งนี้ พ่อค้ามุสลิมจำนวนมาเริ่มตั้งถิ่นฐาน หัดพูดภาษาจีน และแต่งงานกับคนจีน การผสมผสานจากความเชื่อทางศาสนาและวัฒนธรรมในท้องถิ่นกลายเป็นสิ่งโดดเด่นและเติมเสน่ห์ให้กับเมืองแห่งนี้ รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ

ทุ่งหญ้าเขียวขจีกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา ไม่ได้มีเพียงความสวยงามตามภูมิประเทศเท่านั้น แต่ยังซ่อนวัฒนธรรมที่สืบทอดกันต่อมาของชาวธิเบต

บนที่ราบสูงระดับเกือบ 4,000 เมตร เหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง แม้ยังไม่ใช่หลังคาโลก แต่นักท่องเที่ยวก็ต้องเตรียมตัวก่อนไป เพราะที่นี่มีสภาพอากาศเบาบาง แดดจัด และแห้งแล้ง เป็นถิ่นที่อยู่ของชาวฮั่นและชาวหุย ครอบคลุมมณฑลกานซู, ซื่อชวน และชิงไห่ ของประเทศจีน ที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมหนึ่งในนั่นคือ วัฒนธรรมทุ่งหญ้าของชาวธิเบต กำลังได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยว รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ

ความหลากหลายของวิถีชีวิตและวัฒนธรรมบนโลกนี้ยังมีอีกมากมาย ไม่เพียงแค่สิ่งที่เห็นบนผืนแผ่นดินใหญ่เท่านั้น เกาะแก่งต่าง ๆ ก็ล้วนมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองทั้งสิ้น

เวสต์ปาปัว (ปาปัวตะวันตก) ดินแดนสุดชายขอบด้านตะวันออกของประเทศอินโดนีเซีย บนเกาะนิวกินี ติดกับประเทศปาปัวนิวกินี และใกล้กับประเทศออสเตรเลีย ดินแดนที่ยังคงมีวิถี ประเพณี และวัฒนธรรมชนเผ่าในป่าลึกที่ครั้งหนึ่งไม่เคยมีเทคโนโลยีใด ๆ เข้าถึง ซึ่งสัมผัสได้ด้วยตาจากการแต่งกายที่แทบไม่มีอะไรปกปิด รวมถึงการสู้รบระหว่างชนเผ่า ที่นำไปสู่การรับรู้ที่ว่า เกาะแห่งนี้เป็นดินแดนมนุษย์กินคน จนกระทั้งการเปลี่ยนแปลงได้แทรกซึมเข้าไปตามกาลเวลาของโลกวิวัฒน์ รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ

มุมมองต่อภูเขาไฟ สำหรับคนไทยเป็นได้เพียงแค่สถานที่ท่องเที่ยวแต่ไม่ควรไปอยู่ใกล้ชิดเพราะรู้สึกถึงความอันตราย แต่สำหรับชาวบาหลี อินโดนีเซีย กลับไม่รู้สึกเช่นนั้น

โบรโม และ คาวาห์ อีเจียน 2 ภูเขาไฟชื่อดังของอินโดนีเซีย ไม่เพียงเป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับโลกเท่านั้น ยังเป็นแหล่งสร้างชีวิตของคนในพื้นที่ผ่าน ทองคำปีศาจ ซึ่งเป็นชื่อเรียกก้อนกำมะถัน ที่อยู่ภายในภูเขาไฟ รวมถึงประเพณีและวัฒนธรรมตามความเชื่อที่มีต่อภูเขาไฟทั้ง 2 ลูก ชาวบ้านที่นั้นเขาใช้ชีวิตกับภูเขาไฟอย่างไร ทำไมพวกเขาจึงไม่กลัว รายการ Spirit Along the Way เล่าให้ฟังค่ะ