Soms ben je zo gefrustreerd of boos, dat je emoties je bijna overwelmen en je reageert zoals je dat vroeger hebt aangeleerd door te vechten, vluchten of bevriezen. Soms voel je zo alleen en verlaten, zo niet gezien, gehoord of geliefd, dat het gewoon pijn doet. Dat is het moment dat je beland in jullie negatieve ‘dans of patroon’.