די לבושים - דהיינו מחשבה דיבור ומעשה פון תורה ומצוות - זענען די חכמה און רצון פונעם אויבערשטן אליינס. ער מיט זיין חכמה און ווילן זענען דאך איינס. ער האט קאנצעטרירט חכמתו ורצונו אין תורה ומצוות. תורה איז געגליכן צו וואסער וואס דאס אליינס - נישט א שיין אדער אָפּשפיגעלונג - קומט אראפ פון די הייעך צו נידריגערע ערטער. פאר דעם איז בעסער א שעה תשובה ומעשים טובים אויף די וועלט פון גאנץ עולם הבא. אפילו ס'איז 'נאר' מלובש אין גשמיות, איז עס ווי איינער נעמט ארום - און ווערט ארומגענומען פון - דעם קעניג אליינס כאטש די קליידער זענען מפסיק.