تو بردی!!!
گاهی بعضی جملهها، تو پستوی اتفاقی متولد میشن که هیچوقت تموم نمیشن…
گاهی تو میبری، در حالی که دیگه نجنگیدی!
فقط موندی، تنها، میان درد و خاکستر… زنده موندی!
و اونوقته که تنها چیزی که تو ذهنت نقش میبنده، اینه: من نبردم… تو بودی که باختی.
و این باخت، هیچ وقت پایان نداره.