آنچه در جامعه تفاوتهای افراد خاص می توانست ایجاد کند و توانمندی ویژه به وجود آورد، در آدمی، گوشه های تیز و سائق های نامتعادل ، می توانست به افرادی منجر شود‌که گونه های نادر خویشند ،

اما چیزی که جامعه اهدا می کند، در پس امنیت و‌رفاه نسبی، از بین رفتن تمام تنوع ها و استعدادهای خاص است، به بهانه اینکه امنیت در برابر رفتارهای مخرب ، با ساده سازی شرایط زیستی و‌ یکسان سازی الگوهای رفتاری به دست می آید