พระพุทธเจ้า คือผู้มีปัญญา รู้แจ้งโลก

สาวกของพระพุทธเจ้า จึงต้องเป็นผู้มีปัญญา

หากยังไม่แจ้งในปฏิจจสมุปบาท ธรรมชาติที่อาศัยกันเกิดขึ้น จะมีสัมมาทิฏฐิอันเป็นอริยะไม่ได้ จะปฏิบัติธรรมอย่างถูกต้อง เพื่อออกจากทุกข์ยังไม่ได้

ธรรม

อันมีความงามในเบื้องต้น

มีความงามในท่ามกลาง

มีความงามในที่สุด

ตั้งใจใส่ใจฟัง มนสิการโดยแยบคายตาม เกิดเป็นอริยมรรค

ฟังผ่านๆ ไม่ใส่ใจ ไม่มนสิการโดยแยบคาย อริยมรรคไม่เกิด

สมัยใดอริยสาวก ระลึกถึงทาน ที่ตนเคยทำทาน แล้วโยนิโสมนสิการ เห็นธรรมทั้งปวงตามความเป็นจริง เห็นทานหรือกรรมขาว ตามความเป็นจริง

สมัยนั้น เพราะเห็นแจ้งในธรรมทั้งปวงอยู่ ย่อมไม่ถือมั่นว่าเรา ของเรา ในทาน ในธรรมทั้งปวง การเจริญสติ การเจริญอริยมรรค ที่อาศัยทาน ย่อมเกิดขึ้น