Ostatnio zainteresowałam się Tai chi Chuan. To stara chińska sztuka poruszania się. Piękno i prostota tej definicji polega na tym, że swoim zasięgiem obejmuje niemal wszystkie aspekty i cele treningu, jakie możemy sobie wyobrazić. Jest to sztuka samodoskonalenia się poprzez naukę panowania nad własnym ciałem i umysłem. Polega na poruszaniu całym ciałem w określony sposób zgodny z założeniami sztuki. Tai Chi odróżnia się od innych popularnych form aktywności ruchowej odpowiednim zaangażowaniem umysłu. Ćwiczymy w ciszy, skupiając całą swoją uwagę na tym co robimy. Ruchy są powolne i świadome.

Ponieważ w moich myślach konie i paca z nimi są nieustannie obecne, to natychmiast te „dwie kropki”, czyli Tai Chi i konie, się połączyły. Powstała myśl, by ideę powolnego i świadomego poruszania się zaszczepić jeźdźcom pracującymi z tymi szlachetnymi zwierzętami. Chciałabym również podpowiedzieć jeźdźcom, jak nauczyć konia, by zaangażował swój umysł do świadomego poruszania się. Te podpowiedzi byłyby serią odpowiednich ćwiczeń - takie „Tai chi dla koni”. Oczywiście zwrot ten zawsze musi być wzięty w ogromny cudzysłów.

Podcasty z nagranymi ćwiczeniami znajdziesz tu: https://open.spotify.com/show/6WA0jgaJYCwZdKfHc9Okna?si=57dec2e52a5445fc