...ten drugi człowiek, mimo, że czasem rani, to jest tym człowiekiem, do którego posłał mnie Bóg i którego posłał mi Bóg, żebyśmy razem szli do Nieba. Dlatego dla Ciebie, w Imię Boga, który daje mi siłę wracam i będę wracać, a tym samym będę opowiadać mym życiem: Jak wiele Bóg zdziałał przez nas i jak otworzył poganom podwoje wiary...

Przychodzi zwykła, szara codzienność ze swoim zmęczeniem, niepewnością, problemami. Czasem w ich obliczu zapominamy o tym, co tak naprawdę znaczą słowa: sakrament małżeństwa. Zagubieni w tym wszystkim „idziemy łowić ryby”.

wzruszające jest odkrycie, że Ty nie zostawiasz nas z tym samych. Ty do nas przychodzisz, wchodzisz w sam środek tych naszych wątpliwości i lęków, przynosisz z sobą pokój i pozwalasz nam się z nimi skonfrontować. Pozwalasz nam spojrzeć na te wątpliwości w perspektywie Twojej obecności.

...często w naszym małżeństwie zamykamy się na siebie nawzajem, ale też na Twoją obecność, z obawy "przed"...

Wracamy do uważnego słuchania siebie, dawania sobie przestrzeni do ważnych rozmów. Kierunkiem tych rozmów dobrze by było, aby była wzajemna zachęta do trwania w łasce Boga.

Pokój, który Ty dajesz, Panie, to pewność, że na naszej małżeńskiej drodze nie jesteśmy sami; że pośród naszych małżeńskich trudów Ty jesteś cały czas obecny i co by się nie działo, przeprowadzisz nas przez to.

Panie Jezu... daj nam radość ze spotkania z Tobą przy każdym stole. Nawet kuchennym.

...nieraz dopada nas rozczarowanie. Zawiedzione oczekiwania pokładane w sobie, w małżonku sprawiają, że w sercu pojawia się smutek, a w głowie myśli "a myśmy się spodziewali"...

Prowokuje mnie ta modlitwa do zapytania o moją młodość ducha – radość. W czym szukam radości, rześkości, swobody działania – co inspiruje mnie...

My też często ... nie poznajemy Chrystusa, który mieszka w ogrodzie naszego codziennego małżeńskiego życia. Panie Jezu, wołaj nas po imieniu...