Take A Preek

Rutger Bregman schreef het boek 'De meeste mensen deugen'. Is dat volgens de Bijbel ook zo? De Bijbel heeft een positief mensbeeld, zo blijkt. En Jezus, die door Bregman vaak wordt aangehaald aan het einde van zijn boek, geeft een voorbeeld wat dat dan betekent.

Als je om je heen kijkt en ziet hoe mensen er af en toe een puinhoop van kunnen maken, dan kun je je toch voorstellen dat God er een keer spijt van zou hebben dat Hij de mens gemaakt heeft, en dat hij met de mens opnieuw zou willen beginnen? Het verhaal van Noach vertelt waarom Hij dat (niet) doet.

Het verhaal van Adam en Eva gaat over die boom van kennis van goed en kwaad waar ze niet van mogen eten. Wat gebeurt daar eigenlijk, en vooral: wat moet je ervan denken?

Het valt Jakobus op dat we veel over elkaar oordelen en daardoor elkaar niet laten leven. Jakobus gaat in gesprek en ontdekt wat het mensbeeld is van de mensen aan wie hij schrijft, mensen die nog verrassend veel op ons lijken.

Jakobus schrijft zijn brief als antwoord op christenen in de niet-Joodse wereld die door hun eigen denkbeelden een geloof hebben waarin ze zich 'gevangen voelen' in de wereld waarin ze moeten leven. Het doel van het leven is dan ook hieruit verlost te worden. Jakobus geeft hier een antwoord op. Ik laat in deze podcast een gelovige horen waar Jakobus zijn brief aan schrijft.

Naast de bekende brieven van Paulus zijn er ook 'katholieke' brieven. Die zijn niet Rooms-katholiek, maar ze komen uit Jeruzalem. Daarin worden de Joodse wortels van het christendom bewaakt. Want in andere culturen, zoals in die van het Romeinse Rijk, kunnen ze ineens met het christelijk gedachtengoed aan de haal gaan. En dan is het een heidens karwei om christenen te bekeren... Tijd om in de spiegel te kijken. 

Het pinksterverhaal is heel abstract, maar in gesprek met leerlingen van mijn basisschool werd het heel concreet.

Jezus zet op een aantal momenten in het Evangelie kinderen in het middelpunt. Waarom doet Hij dat en wat zegt dat over ons volwassenen?

De tijd tussen Hemelvaart en Pinksteren bepaalt ons bij de lange afstand tussen God en ons. Hoe ga je daarmee om en hoe is het verhaal van Hemelvaart daar een antwoord op?