"Bu bekârlıktan bıktım usandım, taliplerimden hiç tat alamadım..." Nurhan Damcıoğlu'nun bu feryadından çok önce, bekarlık bir medeniyet sorunuydu. Platon'dan Roma İmparatoru Augustus'a kadar herkes; bekarlara vergi, ceza ve aşağılama rejimleri uygulamıştı. Bizde de durum farklı değildi. Osmanlı’da bekarlar, şehirde "fesat yuvaları" olarak görülen bekar odalarında yaşarlardı. Hatta 2. Mahmud, bu batakhaneleri veba salgınını bahane ederek yerle bir etmişti. Bu bölümde, tarihin en acayip bekarlıkla mücadele yöntemlerine bir göz atıyoruz. Cumhuriyet döneminde bile tartışılan bekarlık vergisinin işlevini sorgularken "bekarlık sultanlıktır" diyenlere de selamlarımızı yolluyoruz efendim.