Bu seferki öykümüz bir podcast dinleyicimiz tarafından hem yazıldı hem okundu.

Seslendiren: Ayça Şebnem

"Ne düşündüğünü biliyorum. Öyküdeki kadının hikâyesinin benimkine bir kehanet kadar benzerliği… Mektubu evinde bulan dostumun, epey düşündükten sonra, bana vermeye karar vermesinin sebebi de bu. Ona göre, o gün o otelde yazılan mektup döne dolaşa bana geldi. Gerçekten, hikâyenin duygusu öyle derin ki, bana çok kadim bir hikâye olduğunu hissettiriyor. Belki biraz da bizim öykümüz, kuraklığın suçunu kendinde görenlerin… Defalarca kez yaşandı ve bulunmayı bekledi. Günlerce düşündüm üzerine, mektubun, daha doğrusu hikâyenin kendi başına bir iradesi var, artık bütün seslerimi ve ritimlerimi o belirliyor. Beni bularak döngüyü kırdı, kehaneti bozdu. Şimdi benim gözümle filme dönüştürecek kendini. Yaratımın göbeğinden dışarıya akan Demet, taşrasındaki suyu biriktirip, kendini yeniden doğuracak. Ne dersin?"