“… gerçekte kimsenin yaşayamayacağı ama herkesin kitaplarda bulabileceği o öteki hayatlar dışında sığınabilecek neyimiz var?"

Bu kez, yakın zamanda Behçet Necatigil Şiir Ödülü’nü alan Şavkar Altınel’in, kitaplar üzerine yazdığı bir köşe yazısı Ses Oldu. Benzer yazılarının bir araya getirildiği kitaba da ismini veren bu metin, okura kitaplar üzerine durmaksızın sorular yöneltiyor, Altınel’in kendi cevaplarına dair ipuçları veriyor. 

Sizce, kitapların aldayıcı olduğunu bile bile neden okumaya devam ediyoruz (ya da dinlemeye :))?