اکثر کودکان امروز، طعم به‌اشتراک‌گذاری عکس‌هایشان را در صفحه شبکه‌های اجتماعی والدین چشیده‌اند. اما کمتر به این مسئله از نگاه کودکان توجه شده است. ممکن است مادری عکس کودکش را بدون آنکه نیت بدی داشته باشد، در وضعیتی مضحک و نامناسب منتشر کند، ولی این‌کار چندسال بعد، بچه‌اش را خجالت‌زده و غمگین کند. اما مسئله به اینجا ختم نمی‌شود، چرا که بچه‌ها خیلی وقت‌ها در شبکه‌های اجتماعی به همان شیوه والدینشان عمل می‌کنند.

اکثر کودکان امروز، طعم به‌اشتراک‌گذاری عکس‌هایشان را در صفحه شبکه‌های اجتماعی والدین چشیده‌اند. اما کمتر به این مسئله از نگاه کودکان توجه شده است. ممکن است مادری عکس کودکش را بدون آنکه نیت بدی داشته باشد، در وضعیتی مضحک و نامناسب منتشر کند، ولی این‌کار چندسال بعد، بچه‌اش را خجالت‌زده و غمگین کند. اما مسئله به اینجا ختم نمی‌شود، چرا که بچه‌ها خیلی وقت‌ها در شبکه‌های اجتماعی به همان شیوه والدینشان عمل می‌کنند.

اکثر کودکان امروز، طعم به‌اشتراک‌گذاری عکس‌هایشان را در صفحه شبکه‌های اجتماعی والدین چشیده‌اند. اما کمتر به این مسئله از نگاه کودکان توجه شده است. ممکن است مادری عکس کودکش را بدون آنکه نیت بدی داشته باشد، در وضعیتی مضحک و نامناسب منتشر کند، ولی این‌کار چندسال بعد، بچه‌اش را خجالت‌زده و غمگین کند. اما مسئله به اینجا ختم نمی‌شود، چرا که بچه‌ها خیلی وقت‌ها در شبکه‌های اجتماعی به همان شیوه والدینشان عمل می‌کنند.

«کاری پردرآمد و عالی که با شرایط روحی و روانی من هماهنگ باشد»، «یک ماشین عالی از مارک بی.ام.دبلیو مدل 2017، رنگ مشکلی متالیک، فول آپشن»، «یک حساب بانکی بسیار پرپول». این‌ها بخشی از آرزوهایی بود که یک سارق در دفترچه یادداشت‌هایش نوشته بود. واقعیت این است که خیلی از ما اگر از خودمان بپرسیم «در زندگی چه می‌خواهی؟» به همین‌جور جواب‌ها می‌رسیم. اما این فهرست‌ها کمکی به زندگی ما نمی‌کنند. باید سوال سخت‌تری از خودمان بپرسیم.

«کاری پردرآمد و عالی که با شرایط روحی و روانی من هماهنگ باشد»، «یک ماشین عالی از مارک بی.ام.دبلیو مدل 2017، رنگ مشکلی متالیک، فول آپشن»، «یک حساب بانکی بسیار پرپول». این‌ها بخشی از آرزوهایی بود که یک سارق در دفترچه یادداشت‌هایش نوشته بود. واقعیت این است که خیلی از ما اگر از خودمان بپرسیم «در زندگی چه می‌خواهی؟» به همین‌جور جواب‌ها می‌رسیم. اما این فهرست‌ها کمکی به زندگی ما نمی‌کنند. باید سوال سخت‌تری از خودمان بپرسیم.

«کاری پردرآمد و عالی که با شرایط روحی و روانی من هماهنگ باشد»، «یک ماشین عالی از مارک بی.ام.دبلیو مدل 2017، رنگ مشکلی متالیک، فول آپشن»، «یک حساب بانکی بسیار پرپول». این‌ها بخشی از آرزوهایی بود که یک سارق در دفترچه یادداشت‌هایش نوشته بود. واقعیت این است که خیلی از ما اگر از خودمان بپرسیم «در زندگی چه می‌خواهی؟» به همین‌جور جواب‌ها می‌رسیم. اما این فهرست‌ها کمکی به زندگی ما نمی‌کنند. باید سوال سخت‌تری از خودمان بپرسیم.

گاهی باید بگوییم: بیچاره بچه‌هایی که در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا می‌آیند، مخصوصاً اگر پدر و مادرشان آدم‌هایی دلسوز و تحصیل‌کرده هم باشند. آن وقت از سه‌ماهگی مجبورند دوران بی‌پایان آموزش و سنجش را شروع کنند. مرتب نمره‌های خوب بگیرند، باادب و تمیز باشند و دست از پا خطا نکنند. مطالعات پرشماری، که این شیوه افراطی مراقبت و تربیت را بررسی کرده‌اند، نظر خوشی به آن ندارند.

گاهی باید بگوییم: بیچاره بچه‌هایی که در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا می‌آیند، مخصوصاً اگر پدر و مادرشان آدم‌هایی دلسوز و تحصیل‌کرده هم باشند. آن وقت از سه‌ماهگی مجبورند دوران بی‌پایان آموزش و سنجش را شروع کنند. مرتب نمره‌های خوب بگیرند، باادب و تمیز باشند و دست از پا خطا نکنند. مطالعات پرشماری، که این شیوه افراطی مراقبت و تربیت را بررسی کرده‌اند، نظر خوشی به آن ندارند.

گاهی باید بگوییم: بیچاره بچه‌هایی که در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا می‌آیند، مخصوصاً اگر پدر و مادرشان آدم‌هایی دلسوز و تحصیل‌کرده هم باشند. آن وقت از سه‌ماهگی مجبورند دوران بی‌پایان آموزش و سنجش را شروع کنند. مرتب نمره‌های خوب بگیرند، باادب و تمیز باشند و دست از پا خطا نکنند. مطالعات پرشماری، که این شیوه افراطی مراقبت و تربیت را بررسی کرده‌اند، نظر خوشی به آن ندارند.

آرتور شوپنهاور می‌گوید زندگی همچون آونگی میان رنج و ملال در نوسان است. از نداشتن چیزها رنج می‌بریم و وقتی هم که به آن‌ها می‌رسیم ملول و خسته می‌شویم. جان استوارت میل، فیلسوف فایده‌باور انگلیسی، طی یک فروپاشی روانی در دوران جوانی‌اش به این ملال پی برد. آیا می‌توان نوعی از خوشبختی، شادی و لذت را در جهانی آرمانی یافت که در آن همه چیزهایی که می‌خواهیم برآورده شده‌اند؟