عبدالعزیز بوتِفْلیقة در جنگ استقلال الجزایر به عضویتِ «جبهۀ آزادی‌بخش میهنی» درآمد. با روی کار آمدن «احمد بن بلّا» در ۱۹۶۲ نخست به وزارت ورزش، جوانان و گردشگری و سپس به وزارت امور خارجه منصوب شد. در ۱۹۶۵ در کودتای سرهنگ هواری بومِدیِن برضد بن بلّا شرکت کرد و توانست تا سال ۱۹۷۹ در مقام وزیر امور خارجه باقی بماند. پس از مرگ بومِدیِن در ۱۹۷۹ وزیر مشاور رئیس جمهور شد. یک سال بعد به اتهام اخاذی و رِشوه‌ خواری از کمیته مرکزی و شورای سیاسیِ «جبهۀ آزادی‌بخشِ میهنی» اخراج شد و به تبعید خودخواسته تن داد. در پی تظاهراتِ اکتبر ۱۹۸۸ در چند شهر الجزایر دوباره به عضویتِ کمیتۀ مرکزی انتخاب شد. در انتخاباتِ ریاست جمهوریِ سال ۱۹۹۹ به عنوانِ نامزد مستقل شرکت کرد و در همان دور اول با ۷۳.۸ درصد آرا انتخاب شد. خیلی‌ها آن انتخابات را تقلبی دانستند. او اکنون بیست سال است که بر الجزایر فرمان می‌راند.