برمه ای‌ها تا سال ۱۹۶۲ مسلمانان رُهینگیا را به عنوان اقلیت قومی در خاک برمه به رسمیت می‌شناختند. با آغاز دیکتاتوری تک حزبیِ ژنرال «نی وِیْن» در سال ۱۹۶۲ و کاربست سیاستِ یکسان‌سازی قومی و برمه ای کردن همۀ باشندگانِ آن کشور، رُهینگیایی‌ها نخست جایگاه خود را به عنوان اقلیت قومی از دست دادند و سپس، در سال ۱۹۸۲، از ملیت برمه ای محروم شدند و به صورت مردمی بی‌وطن درآمدند. آنان از حقوق سیاسی محروم اند. نمی‌توانند در انتخابات شرکت کنند. حق مسافرت به مناطق دیگر را ندارند. نمی‌توانند با بودایی‌ ازدواج کنند. حق گشادن دکّان و داد و ستد با بودایی‌ها را ندارند. برپایۀ قانونی که در سال ۲۰۱۲ به تصویب رسیده است، نمی‌‌توانند چندین فرزند داشته باشند و فاصلۀ سنّی میان فرزندانشان نباید از سه سال کم‌تر باشد.