صوفیگری در اواخر قرن اول هجری (قرن هشتم میلادی) ظهور کرد. اما طریقت‌های صوفی از قرن دوازدهم میلادی پا گرفتند. تصوف و عرفان از اندیشه‌های فِلوطین بسیار اثر پذیرفته است. اهل تصوف و عرفای مسلمان گاه سخنان این فیلسوف نوافلاطونی را بی کم و کاست تکرار کرده اند. در کشورهای غربی به تصوف همواره با نظر مساعد نگریسته اند، زیرا آن را نمونه ای از اسلام صلح‌جو و سازگار با جهان مدرن و جامعۀ لائیک می‌انگارند. اما فقها و مُتشرّعانِ اسلامِ قِشری که تأویل و قیاس را در امر دین روا نمی‌دارند، در مسلمانیِ صوفیان تردید می‌کنند و گاه آنان را کافر می‌دانند.